เฉียวฟงหรือเซียวฟงเป็นบุตรของของชาวคิตันตอนยังเป็นทารกบิดามารดาถูกจอมยุทธ์กลุ่มหนึ่งดักทำร้ายจนเสียชีวิต จากการยุยงของกุฟุมู่หยงเปาะ ต่อมาถูกชาวฮั่นที่เป็นผู้ฆ่าบิดามารดาตัวเองซึ่งก็คือประมุขพรรคกระยาจกและเจ้าอาวาสวัดเส้าหลิน นำมาให้ชาวบ้านเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ในช่วงอายุแปดปี ได้มีวาสนาพบพานกับไต๋ซือเศียรคู และรับเฉียวฟงไปเป็นศิษย์ฝึกวรยุทธ์ที่วัดเส้าหลิน เมื่อเฉียวฟงเติบโตขึ้นได้อายุเพียงยี่สิบสามปี เฉียวฟงฝึกวรยุทธ์จนกลายเป็นยอดฝีมือในยุทธภพ ประกอบวีรกรรมห้าวหาญสร้างชื่อเสียงให้พรรคกระยาจก จึงได้รับการถ่ายทอดเพลงไม้เท้าตีสุนัขจากประมุขพรรคคนก่อน และรับการสืบทอดตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจก ซึ่งเฉียวฟงได้ทำหน้าที่ประมุขพรรคกระยาจกเป็นเวลาแปดปี สร้างชื่อเสียงเกียรติภูมิให้แก่พรรคกระยาจกเป็นที่ระบือลือลั่นทั่วแผ่นดิน

เฉียวฟงมีรอยสักรูปหัวหมาป่าที่กลางหน้าอก ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของชาวเมืองซิตัน หรือเมืองเหลียว และนั่นทำให้เขามีสายเลือดของนักสู้อยู่เต็มเปี่ยมในตัว ในยามที่เขาต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง เขาจะมีพลังแฝงเพิ่มขึ้นมาเสมอ เรียกว่าศัตรูเข้มแข็งเขายิ่งเข้มแข็งกว่า นับเป็นยอดคนโดยแท้จริง

แต่เฉียวฟงเป็นตัวละครแห่งโศกนาฏกรรม เมื่อความจริงเรื่องชาติกำเนิดถูกเปิดเผย กระแสความคิดชาตินิยม และการปลุกปั่นวางแผนของผู้อาวุโสในพรรคฯหลายคน ทำให้เฉียวฟงถูกขับออกจากพรรค ถูกใส่ร้ายป้ายสี จนกลายเป็นศัตรูของคนทั่วทั้งยุทธภพ แต่ยังโชคดีที่มี อาจู อยู่เคียงข้างในยามที่ท้อแท้ แต่ทว่าเพราะความแค้นและการถูกหลอกลวงทำให้เขาพลั้งมือทำร้าย อาจู จนเสียชีวิต

เฉียวฟงได้ร่วมสาบานกับซีจุ๊ และต้วนอี้ ภายหลังเฉียวฟงยังสาบานเป็นพี่น้องกับฮ่องเต้ซิตัน และห้ามสงครามระหว่างเมืองเหลียวเผ่าของตน กับเมืองซ่ง ที่เป็นถิ่นเลี้ยงเขามาจนเติบใหญ่ ด้วยการต่อรองกับ จักรพรรดิซึ่งด้วยความที่ตนมีสายเลือดของซึ่งเฉียวฟงได้มารู้ความจริงในภายหลังว่าเป็นบิดาของตนถือว่าหมิ่นเบื้องสูง กอปกับด้วยความคิดถึง อาจู

จึงตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง ปิดฉากตำนานนักสู้ผู้ไม่เคยพ่าย นับเป็นจอมยุทธอันดับหนึ่งในนิยายชุดแปดเทพอสูรมังกรฟ้า