บูดิออนนืย เกิดมาในครอบครัวในชนบทที่ห่างไกล Kozyurin ยากจนใกล้เมือง Bolshaya Orlovka ดอนคอสแซค ในภูมิภาคทางตอนใต้ของจักรวรรดิรัสเซีย (ปัจจุบันคือแคว้นปกครองตนเอง Rostov) ที่ แม้ว่าเขาจะเติบโตขึ้นมาในภูมิภาคคอซแซค แต่ครอบครัวเขาจริง ๆ มาจากจังหวัด Voronezh เขาเป็นคนเชื้อสายรัสเซียโดยกำเนิด เขาทำงานเป็นคนงานในฟาร์ม เป็นเด็กฝึกงานช่างตีเหล็กและดูแลเครื่องจักไอน้ำจนถึงฤดูใบไม้ร่วงของปี พ.ศ. 2446

เขาถูกเกณฑ์เข้ากองทัพจักรวรรดิรัสเซีย เขาอยู่ในสังกัดทหารม้าเสริมคอสแซค ที่ 46 ในช่วงสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น ช่วงปี พ.ศ. 2447-2448 หลังจากที่สงครามเขาถูกย้ายไป กรมทหารม้า Primorsk ในปีพ.ศ. 2450 เขาถูกส่งไปยังสถาบันการศึกษาสำหรับเจ้าหน้าที่ทหารม้าในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ในโรงเรียนสอนขี่ม้า เขาจบการศึกษาครั้งแรกในชั้นเรียนของเขา หลังปีนั้นเขากลายเป็นผู้สอนด้วยยศไม่ใช่นายทหารชั้นสัญญาบัตรตอนต้น เขากลับไปที่กองทหารของเขาในฐานะครูสอนขี่ม้ามียศไม่ใช่นายทหารชั้นอาวุโส ในช่วงเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขาเข้าร่วมกองพันทหารม้าสำรอง[1]

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 บูดิออนนืย อยู่ในกองทหารที่ไม่ใช่ชั้นสัญญาบัตรที่ 5 ให้กับพระเจ้าคริสเตียนที่ 9 แห่งเดนมาร์กในแนวรบด้านตะวันตกในกรมทหารม้า Seversky ที่ 18 เขากลายเป็นที่รู้จักในการโจมตีกองกำลังเยอรมันใกล้ Brzezina และได้รับเหรียญไม้กางเขนเซนต์จอร์จชั้นที่ 4 ถึงแม้นายพลที่เขาทำหน้าที่ให้เป็นนายพลนอกรัสเชีย (ส่วนใหญ่เจ้าชายจากคอเคซัสและชาวต่างชาติ) [1]

ในพฤศจิกายน พ.ศ. 2459 กองทหารม้าคอเคซัสถูกย้ายไปทำหน้าที่ในแนวรบคอเคซัสในการต่อสู้กับจักรวรรดิออตโตมัน เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการเผชิญหน้ากับหัวหน้ากองกำลังหลักในเรื่องการรักษาดูแลทหารที่ไม่ดีและการขาดเสบียงอย่างต่อเนื่อง หัวหน้ากองกำลังหลักลุกเข้าหาเขาแล้วไล่เขาออกจากหน้าที่เขาถีบหัวหน้าล้มลง ทหารที่สนับสนุน บูดิออนนืย ให้การในศาสทหารโดยอ้างว่าหัวหน้าถูกเตะโดยม้า อย่างไรก็ตาม เหรียญไม้กางเขนเซนต์จอร์จที่บูดิออนนืยได้มาถูกริบคืน แทนการรับโทษในศาสทหาร[1]

ในเวลาต่อมา บูดิออนนืย ได้รับเหรียญไม้กางเขนเซนต์จอร์จชั้นที่ 4 เป็นครั้งที่สองระหว่าง ยุทธการที่วาน เขาได้รับเหรียญไม้กางเขนเซนต์จอร์จชั้นที่ 3 ต่อสู้กับพวกเติร์กใกล้เมือง Mendelij ระหว่างทางไปแบกแดด จากนั้นเขาก็ได้รับไม้กางเขนเซนต์จอร์จชั้นที่ 2 จากการเป็นสายในตุรกีเป็นเวลา 22 วัน เขาได้รับเหรียญไม้กางเขนเซนต์จอร์จชั้นที่ 1 จากการจับกุมนายพลอาวุโสและนายทหารหกคนของออตโตมัน[1]

หลังจากการปฏิวัติรัสเซียล้มล้างระบอบการปกครองของซาร์ในปี พ.ศ. 2460 บูดิออนนืย ได้รับเลือกตั้งเป็นประธานคณะกรรมการฝูงบินและเป็นสมาชิกของคณะกรรมการกองร้อย เมื่อกองทหารม้าคอเคเซียนถูกย้ายไปมินสค์เขาได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานคณะกรรมการกองร้อยและรองประธานคณะกรรมการกองพล[1]