² เดนมาร์ก (43,094 กม²), รัฐชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ (15,763 กม²), Norway (mainland) (324,220 กม²), ฟาโรส์ (1,399 กม²), ไอซ์แลนด์ (103,000 กม²) (รวมทั้ง กรีนแลนด์อีก 2,175,600 กม²)
³ ค.ศ. 1645: ประมาณ 825.000 คนในเดนมาร์ก, 440.000 คนคนในนอร์เวย์ และอีก 50,000 คนในไอซ์แลนด์[1]
1801: 929,000 คนในเดนมาร์ก, 883,000 คนในนอร์เวย์ และ 47,000 คนในไอซ์แลนด์[2]เดนมาร์ก-นอร์เวย์ (เยอรมัน: Dänemark-Norwegen, สวีเดน: Danmark-Norge, อังกฤษ: Denmark-Norway) เป็นรัฐร่วมประมุขที่เกิดจากการรวมตัวระหว่างประเทศเดนมาร์กและนอร์เวย์ และรวมทั้งดินแดนอิสระไอซ์แลนด์ของนอร์เวย์ หลังจากการล่มสลายของสหภาพคาลมาร์แล้ว สองราชอาณาจักรก็ทำการตกลงรวมกันเป็นราชอาณาจักรร่วมประมุขใหม่ในปี ค.ศ. 1536 และรุ่งเรืองมาจนถึง ค.ศ. 1814บางครั้งคำว่า "ราชอาณาจักรเดนมาร์ก" ก็จะหมายถึงทั้งสองอาณาจักรระหว่างปี ค.ศ. 1536 จนถึง ค.ศ. 1814 เพราะอำนาจทางการเมืองและทางการเศรษฐกิจมีศูนย์กลางอยู่ที่โคเปนเฮเกนในเดนมาร์ก คำนี้ครอบคลุมส่วนที่เป็น "ราชอาณาจักร" โอลเดนบูร์กของปี ค.ศ. 1460 แต่ไม่รวมส่วนที่เป็น "ดัชชี" แห่งชเลสวิช และ ฮ็อลชไตน์ ภาษาราชการมีสองภาษา ภาษาเดนมาร์ก และ ภาษาเยอรมัน และมีอยู่ช่วงหนึ่งที่มีทั้งสภาเดนมาร์กและสภาเยอรมัน[3]เดนมาร์ก และ นอร์เวย์ยุติการมีประมุขร่วมกันในปี ค.ศ. 1814 ไอซ์แลนด์ที่ตามกฎหมายแล้วเป็นอาณานิคมของเดนมาร์กกลายมาเป็นประเทศอิสระต่อมา