เมทัลลิกา

มัสเทน ได้เข้าร่วมวงเมทัลลิกา ในปี 1981 จากหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของ เดอะ ไซเคิล (The Cycle) ที่ลาร์ส อุลริช มือกลองและ เจมส์ เฮทฟิลด์ นักร้องนำและริทึมกีตาร์ สองผู้ร่วมก่อตั้งวงเมทัลลิกา ได้ประกาศรับสมัครมือกีตาร์หลักร่วมวง ซึ่งมัสเทนก็ได้เป็นสมาชิกในเวลาต่อมา[6] ตามมาด้วยคลิฟฟ์ เบอร์ตัน มือเบส

ในปี 1982 เมทัลลิกา ก็ได้ออกอัลบั้ม คิลเอ็มออล (Kill 'Em All) ซึ่งเป็นอัลบั้มแรกของวง ได้สำเร็จ และนับเป็นอัลบั้มเดียวและสุดท้ายที่มัสเทน ร่วมเล่นเป็นมือกีตาร์หลักให้ จากปัญหานิสัยส่วนตัวของมัสเทนและการติดแอลกอฮอล์และสารเสพติดหนัก[7][8] ตำแหน่งมือกีตาร์หลักจึงเปลี่ยนเป็นเคิร์ก แฮมเม็ตต์แทน

เมกาเดธ

วงได้ก่อตั้งในปี 1983 ร่วมกับ เดวิด เอลเลฟสัน มือเบส และได้เปิดตัวอัลบั้มแรก "คิลลิงอีสมายบิซซิเนส...แอนด์บิซซิเนสอีสกอด!" (Killing Is My Business... and Business Is Good!) ในปี 1985 โดยได้ คริส โปแลนด์ เป็นมือกีตาร์หลัก และการ์ ซามูเอลสัน เป็นมือกลอง

ในสมัยที่ มาร์ตี ไฟรด์แมน (Marty Friedman) เป็นมือกีตาร์ร่วมกับมัสเทน นับเป็นยุคทองครั้งสำคัญของวงเมกาเดธ ที่มีการออกอัลบั้มฮิตมากมายเช่น "รัสต์อินพีซ" (Rust in Peace) ที่มีเพลงฮิตโดยเฉพาะเพลง "โฮลีวอรส์...เดอะพันนิชเมินท์ดิว" (Holy Wars... The Punishment Due) ที่ใช้จังหวะเปิดด้วยการริฟฟ์กีตาร์คู่ระหว่างไฟรด์แมนและมัสเตนที่รวดเร็วเป็นเวลากว่า 2.26 นาทีและคั่นกลางด้วยกีตาร์โปร่งโดยมาร์ตี ไฟรด์แมน ตามมาด้วยจังหวะช้า ก่อนจะกลับไปสู่จังหวะเร็วตามสไตล์แทรชเมทัลอีกครั้ง อัลบั้ม "เคาท์ดาว์นทูเอ็กซ์ทินชัน" (Countdown to Extinction) เปิดตัวด้วยการติดอันดับที่ 2 บนบิลบอร์ด 200[9] มีเพลงดังอย่าง ซิมโฟนีออฟเดสตรัคชัน (Symphony of Destruction) อัลบั้ม "ยูธานาเซีย" (Youthanasia) อัลบั้ม "คริฟท์ทิง ไรท์ทิง" (Cryptic Writings) ที่มีเพลงดังอย่าง "ทรัสท์" (Trust) ซึ่งประสบความสำเร็จมากที่สุดของเมกาเดธด้วยการไต่อันดับ 5 บนบิลบอร์ดเมนสตรีมร็อคชาร์ท

ภายหลังออกอัลบั้ม "ริสก์" (Risk) ซึ่งเป็นอัลบั้มสุดท้ายที่มีมาร์ตี ร่วมวงด้วย เมกาเดธก็มีการเปลี่ยนแปลงมือกีตาร์รอง รวมถึงมือกลองบ่อยครั้ง แต่วงก็ยังคงออกผลงานอัลบั้มออกมาอย่างต่อเนื่อง โดยมีมัสเทนและเอลเลฟสัน เป็นสองสมาชิกที่ยังคงยืนหยัดร่วมกับวงมาจนถึงปัจจุบัน แม้จะมีปัญหาเรื่องการฟ้องร้องกันเองก็ตามระหว่างเอลเลฟสันกับมัสเทนในปี 2005[10] ทำให้มีช่วงหนึ่งที่เอลเลฟสันออกจากวง ทำให้อัลบั้ม "เดอะซิสเตมแฮสเฟลเลด" (The System Has Failed) อัลบั้ม "ยูไนเต็ด แอบบอมิเนชันส์" (United Abominations) และอัลบั้ม "เอนเกม" (Endgame) แต่สุดท้ายก็กลับมารวมอัดเสียงอีกครั้งในปี 2011 ในอัลบั้ม "เทอร์ทีน" (Thirteen)