เดอะเทมป์เทชันส์ (
อังกฤษ: The Temptations) เป็นกลุ่มนักร้องชาวอเมริกัน ประสบความสำเร็จจากการเป็นหนึ่งในศิลปินที่ประสบความสำเร็จที่สุดรายหนึ่งของค่าย
โมทาวน์ ผลงานของวงมีความหลากหลายในช่วง 5 ทศวรรษในการทำงาน อาทิ แนวเพลง
อาร์แอนด์บี,
ดู-ว็อป,
ฟังก์,
ดิสโก้,
โซล และ
อเดาต์คอนเทมโพแรรีก่อตั้งวงที่เมือง
ดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน ในปี ค.ศ. 1960 ในชื่อวง
ดิเอลจินส์ (The Elgins) (อย่าสับสนกับกลุ่มศิลปินอีกกลุ่มของค่ายโมทาวน์ในชื่อนี้ เป็นคนละกลุ่มกัน) เดอะเทมป์เทชันส์จะมีสมาชิกนักร้อง/นักเต้น ผู้ชายอย่างน้อย 5 คน พวกเขาเป็นที่จดจำได้ในลักษณะท่าเต้น เสียงร้องอันโดดเด่นและกลมกลืน และเสื้อผ้าบนเวที เดอะเทมป์เทชันส์ได้รับการพูดถึงว่า "มีอิทธิพลให้กับแนวเพลงโซล เฉกเช่น
เดอะบีตเทิลส์มีอิทธิพลให้เพลงแนวป็อปและร็อก"
[1] มียอดขายอัลบั้มมากกว่า 10 ล้านอัลบั้ม
[2] เดอะเทมป์เทชันส์ถือเป็นหนึ่งในศิลปินกลุ่มที่ประสบความสำเร็จด้านดนตรีที่สุดกลุ่มหนึ่ง
[3][4]สมาชิกดั้งเดิมของกลุ่ม ประกอบด้วย นักร้องเทเนอร์ที่สอง โอทิส วิลเลียมส์, นักร้องเทเนอร์แรก เอลบริดจ์ "อัล" ไบรอันต์ (ทั้ง 2 คนมาจากวงเดอะดิสแทนส์) และเสียงเบส เมลวิน แฟรงคลิน และอีกสองสมาชิกที่มาจากวงเดอะไพรม์ส เสียงเทเนอร์/ฟอลเซตโต เอ็ดดี้ เคนดริกส์ และเทเนอร์ที่ 2/แบริโทน พอล วิลเลียมส์ (ไม่ได้เป็นญาติกับโอทิส วิลเลียมส์) ส่วนนักร้องนำในภายภาคหน้าที่มีชื่อเสียงอาทิ เดวิด รัฟฟิน และเดนนิส เอ็ดเวิร์ดส (ทั้งคู่ต่อมาเป็นศิลปินเดี่ยว), ริชาร์ด สตรีต, เดม่อน แฮร์ริส, เกล็น ลีโอนาร์ด, รอน ไทสัน, อาลี-ออลลี วูดสัน, ธีโอ พีเพิลส์ และ จี.ซี. แคเมรอน เช่นเดียวกับวงอื่นพวกเขาได้เปลี่ยนสมาชิกวงต่อมาอีกหลายครั้งตลอดกาลทำงาน เดอะเทมป์เทชันส์ มีซิงเกิลอันดับ 1 บน
บิลบอร์ดฮอต 100 จำนวน 4 ซิงเกิล และอันดับ 1 บน
บิลบอร์ดอาร์แอนด์บี จำนวน 14 ซิงเกิล พวกเขาได้รับ
รางวัลแกรมมี่ 3 ครั้ง ขณะที่อีก 2 รางวัลได้รับในฐานะนักแต่งเพลงและโปรดิวเซอร์ ในเพลงฮิตในปี ค.ศ. 1972 เพลง "
Papa Was a Rollin' Stone" เดอะเทมป์เทชันส์ เป็นวงแรกของโมทาวน์ที่ได้รับรางวัลแกรมมี่ และกับสมาชิก 6 คน (เดนนิส เอ็ดเวิร์ดส, เมลวิน แฟรงคลิน, เอ็ดดี้ เคนดริกส์, เดวิด รัฟฟิน, โอทิส วิลเลียมส์ และพอล วิลเลียมส์) มีชื่ออยู่ใน
หอเกียรติยศร็อกแอนด์โรลในปี ค.ศ. 1989 เพลงฮิตของวงเพลง "
My Girl", "
Ain't Too Proud to Beg", และ "
Papa Was a Rollin' Stone" ติดอยู่ในหอเกียรติยศร็อกแอนด์โรล สำหรับ 500 เพลงที่เป็นรูปร่างของร็อกแอนด์โรล