นายกรัฐมนตรี

เต้นเซนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรักษาการนายกรัฐมนตรีเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2550 โดยสภาสันติภาพและการพัฒนาแห่งรัฐซึ่งเป็นคณะทหารที่ปกครองประเทศพม่า[3] แทนที่พลเอก โซ่วี่น ผู้ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างได้รับการรักษา[4][5] ก่อนที่จะเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งอย่างถาวรเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2550 หลังจากการถึงแก่อนิจกรรมของโซ่วี่นเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2550[6]

เต้นเซนมีตำแหน่งเป็นเลขานุการเอกของสภาสันติภาพและความมั่นคงของรัฐ และเป็นนายพลสูงสุดลำดับที่ 4 ในประเทศ และเป็นผู้ดำเนินการเจรจาระดับสูงกับบังกลาเทศและกัมพูชา[4][5]

ไม่นานหลังจากที่เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายกรัฐมนตรีอย่างเป็นทางการ เขาก็ได้รับการเลื่อนยศจากพลโทเป็นพลเอก[7] ในระหว่างการเดินทางเยือนต่างประเทศเป็นครั้งแรกในฐานะนายกรัฐมนตรี เต้นเซนยังได้ดำเนินกาารเจรจาระดับสูงกับลาว เวียดนาม และกัมพูชา[8][9][10]

การเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2553

ในฐานะหัวหน้าพรรคสหสามัคคีและการพัฒนา หนึ่งในพรรคการเมืองซึ่งลงสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งทั่วไปใน พ.ศ. 2553 ผลปรากฏว่า พรรคของเขาได้รับชัยชนะ เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 เต้นเซนได้รับมติจากรัฐสภาให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนใหม่ของประเทศพม่า และเป็นประธานาธิบดีพลเรือนคนแรกภายใต้การปกครองของรัฐบาลทหาร ซึ่งเกิดขึ้นเป็นเวลากว่า 50 ปีแล้ว[11]