เถาวัลย์
เถาวัลย์

เถาวัลย์

เถาวัลย์ คือพืชเถาไม้เลื้อยก้านยาวหลากหลายชนิดซึ่งมีรากอยู่ในดิน ณ ระดับพื้น และใช้ต้นไม้หรือวิธีการอื่นใดเพื่อช่วยยกตัวสูงขึ้นตามแนวตั้งให้ถึงระดับเรือนยอดเพื่อให้ได้พื้นที่รับแสงอย่างเพียงพอในป่า[1]