อาณาเขต

• ทิศเหนือ ติดกับ องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยเตย
• ทิศใต้ ติดกับ องค์การบริหารส่วนตำบลคูคำ
• ทิศตะวันออก ติดกับ องค์การบริหารส่วนตำบลชื่นชม (อำเภอชื่นชม)
• ทิศตะวันตก ติดกับ องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านโนน, องค์การบริหารส่วนตำบลคูคำ

ประวัติ

คำว่า "ซำสูง" มีความหมายตามฐานทางภาษาอีสาน หรือภาษาลาว คำว่า "ซำ" แปลว่า บริเวณที่ต่ำที่มีน้ำไหลมารวมเป็นแอ่งขัง หรือเป็นที่ชุ่มชื่นมีน้ำใต้ดินมาก เช่น ที่ต่ำของเนินป่า ร่องภูเขา เช่นชื่อซำต่าง ๆ ของภูกระดึง  เป็นต้น โดยชื่อหมู่บ้านในเขตอำเภอซำสูงที่มี "ซำ" เช่น บ้านซำโอง ฉะนั้น ซำสูง จึงหมายถึง ชื่อหนึ่งของชุมชนบ้านกระนวน บ้านโคกสูง ตำบลกระนวน อำเภอซำสูง ซึ่งตั้งอยู่บริเวณที่ชุ่มชื้นมีน้ำใต้ดินไหลมาจากที่สูงของป่าดงซำ ซึ่งเป็นป่าดิบแล้งที่อุดมสมบูรณ์ โดยอำเภอซำสูงมีพระพุทธรูปอันศักดิ์สิทธิ์ปางสะดุ้งมาร ก่อสร้างสมัยทวาราวดี นามว่า "หลวงปู่พระเจ้าใหญ่" ประดิษฐานที่วัดโพธิ์ชัย เป็นที่เคารพสักการะของ ประชาชนในเขตเทศบาลและประชาชนทั่วไป[1]

บ้านกระนวน แรกเริ่มจากมีคนลาว จำนวน 5 ครอบครัว ได้อพยพหนีสงคราม โดยอพยพมาตามลำน้ำพองเข้าป่าหาพื้นดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ จึงมาพบป่าดงซำและบึงกะซา ซึ่งเป็นบึงใหญ่และพบพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประดิษฐ์อยู่ในป่าดงดิบ ฉะนั้นคนลาวทั้ง 5 ครอบครัว จึงเอาเป็นที่อยู่ก่อตั้งเป็นหมู่บ้านชื่อว่า "บ้านกระนวน และต่อมาเป็น ตำบลกระนวน อำเภอกระนวน และในเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2516 ทางราชการได้ให้จัดตั้งเป็น สภาตำบลกระนวน[2] ขึ้นครอบคลุมพื้นที่ทั้งตำบล จำนวน 7 หมู่บ้าน ได้แก่ บ้านกระนวน หมู่ 1, บ้านกระนวน หมู่ 2, บ้านโคกสูง หมู่ 3, บ้านสว่าง หมู่ 4, บ้านหลุบเลา หมู่ 5, บ้านอ้อคำ หมู่ที่ 6 และบ้านซำสูง หมู่ที่ 7

จนกระทั่งในวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2534 ได้ประกาศจัดตั้ง สุขาภิบาลซำสูง[3] ขึ้นในเขตตำบลกระนวนโดยแยกพื้นที่ตำบลกระนวนบางส่วนมาอยู่ในการปกครอง 3 หมู่บ้าน ได้แก่

1. บ้านกระนน หมู่ 1
2. บ้านกระนวน หมู่ 2
3. บ้านโคกสูง หมู่ 3

จึงมีผลทำให้ สภาตำบลกระนวน เหลือพื้นที่ปกครอง 4 หมู่บ้าน คือ บ้านสว่าง หมู่ 4, บ้านหลุบเลา หมู่ 5, บ้านอ้อคำ หมู่ที่ 6 และบ้านซำสูง หมู่ที่ 7 นอกเขตสุขาภิบาลซำสูง ต่อมาวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2536[4] มีประกาศจัดตั้งตำบลห้วยเตย อำเภอกระนวนขึ้น โดยโอนเอา บ้านสว่าง หมู่ 4, บ้านหลุบเลา หมู่ 5 ตำบลกระนวน และรวมหมู่บ้านในตำบลคำแมด ตั้งรวมขึ้นในเขตปกคองอำเภอกระนวน ทำให้ สภาตำบลกระนวน เหลือเขตปกครองเพียง 2 หมู่บ้าน

ต่อมาในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2537 ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองของอำเภอกระนวน โดยแยกออกมาจัดตั้งเป็น กิ่งอำเภอซำสูง โดยรวมไว้ 5 ตำบล คือ ตำบลกระนวน ตำบลคำแมด ตำบลบ้านโนน ตำบลคูคำ และตำบลห้วยเตย โดยมีที่ตั้งทีว่าการกิ่งอำเภอซำสูง ขึ้นที่ตำบลกระนวน และเมื่อมีการจัดตั้งกิ่งอำเภอขึ้นในพื้นที่ทำให้ประชาชนทั่วไปอพยพเข้ามาอยู่อาศัยทำมาหากินในพื้นที่ตำบลกระนวนเพิ่มขึ้น จึงได้มีการแยกหมู่บ้านออกเพิ่มอีก 1 หมู่ คือ บ้านยางคำ[5] ในเขตปกครองของสภาตำบลกระนวน รวมเป็น 3 หมู่บ้าน และเมื่อวันที่16 ธันวาคม พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยประกาศเปลี่ยนแปลงฐานะ สภาตำบลกระนวน เป็น องค์การบริหารส่วนตำบลกระนวน[6]ซึ่งมีพื้นที่ปกครองนอกเขตสุขาภิบาลซำสูง ได้แก่

• บ้านอ้อคำ หมู่ที่ 4 (เปลี่ยนจากหมู่ 6)
• บ้านซำสูง หมู่ที่ 5 (เปลี่ยนจากหมู่ 7)
• บ้านยางคำ หมู่ที่ 6

และเมื่อปีพ.ศ. 2542 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศเปลี่ยนฐานะ สุขาภิบาลซำสูง เป็น เทศบาลตำบลซำสูง มีเขตครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลกระนวนตามเขตสุขาภิบาลซำสูงเดิม และต่อมาในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2547[7] กระทรวงมหาดไทยประกาศยุบองค์การบริหารส่วนตำบลกระนวนรวมกับเทศบาลตำบลซำสูง จึงมีผลทำให้ เทศบาลตำบลซำสูง มีพื้นที่ครอบคลุมตำบลกระนวนทั้งตำบล มาจนทุกวันนี้[8]