ตำบลหนองไผ่ล้อม เป็น ตำบลเก่าแก่ โดยที่เมื่อก่อนชาวบ้านอพยพมาตั้งบ้านเรือนบริเวณหนองน้ำกว้าง มีกอไผ่ขึ้นล้อมรอบ และชาวบ้านได้อาศัยหนองน้ำดังกล่าวเพื่อการอุปโภคบริโภค จึงเรียกว่า "บ้านหนองไผ่ล้อม" กองทัพที่มาจัดตั้งก็ได้อาศัยแหล่งน้ำดังกล่าวในการอุปโภค และเป็นแหล่งน้ำดิบเพื่อกรองเป็นน้ำบริโภค ใช้ในกิจการภายในกองทัพและครอบครัวพลเรือนเรื่อยมา

ด้วยที่แหล่งน้ำดังกล่าว มีสัตว์น้ำและพืชทางน้ำ (ต้นบัว) อุดมสมบูรณ์ ทำให้มีชาวบ้านจากหลายถิ่นอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานโดยรอบแหล่งน้ำแห่งนี้ ประกอบอาชีพจับสัตว์น้ำ และพืชน้ำ เพื่อบริโภคและนำออกขายในตัวอำเภอ

เมื่อมีจำนวนชาวบ้านเพิ่มมากขึ้นขนาดของแหล่งน้ำที่กักเก็บก็เริ่มไม่พอ เพียงต่อชาวบ้านทั้งภายในกองทัพและโดยรอบแหล่งน้ำ จึงมีการขุดเพื่อเพิ่มระดับกักเก็บมาหลายครั้งโดยมี “ตาหลั่ว” ซึ่งเป็นอดีตข้าราชการในกองทัพภาคที่ 2 เป็นผู้ริเริ่มและแนะนำให้พัฒนาแหล่งน้ำแห่งนี้แก่ชาวบ้านและข้าราชการทหาร ที่อาศัยแหล่งน้ำอยู่เป็นประจำ จนกระทั่ง “ตาหลั่ว” เสียชีวิตลง จึงได้มีการตั้งชื่อแหล่งน้ำแห่งนี้เพื่อเป็นที่ระลึกและการจดจำแก่คนรุ่น หลังว่า “บุ่งตาหลั่ว” (เชื่อกันว่าการใช้คำว่า “บุ่ง” อาจแทนขนาดของ “บึง” แต่ไม่ใหญ่เท่า “อ่าง”)

ปัจจุบันเทศบาลตำบลหนองไผ่ล้อมได้ยกฐานะจากองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาลตำบลหนองไผ่ล้อม ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2547 [2]