วิเชียรบุรี เป็นชุมชนเก่าแก่ร่วมสมัยกับเมืองศรีเทพ สันนิษฐานว่าเป็นเมืองลูกหรือเมืองท่าของเมืองศรีเทพ เนื่องจากอยู่ชิดกับแม่น้ำป่าสัก ต่อเนื่องยาวนานมาจนถึงสมัย สมเด็จพระนเรศวรมหาราช มีความสำคัญคือเป็นเมืองของขุนพลเอกคู่ใจสมเด็จพระนเรศวรมหาราช พระศรีถมอรัตน์ หรือ พระยาศรีไสยณรงค์ จากคำบอกเล่าปากต่อปากของคนเฒ่าคนแก่ที่เล่าต่อ ๆ กันมาว่า สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเมื่อครั้งเป็นพระมหาอุปราชา เสด็จปราบเขมรที่เมืองไชยบาดาลเสร็จแล้ว จึงเสด็จมายั้งทัพที่บริเวณหน้าสถานีตำรวจภูธรวิเชียรบุรีในปัจจจุบัน เพื่อเยี่ยมเยียนราษฎรเมืองศรีเทพในขณะนั้น จนถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เมืองวิเชียรบุรีจึงถูกยุบลงเป็นอำเภอวิเชียรบุรี เป็นอำเภอที่อยู่ในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์

แต่เดิมเป็นสุขาภิบาลวิเชียรบุรี ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรือง การจัดตั้งสุขาภิบาลวิเชียรบุรี ลงวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2499 เปลี่ยนฐานะเป็นเทศบาลตำบลวิเชียรบุรี ตามราชกิจจานุเบกษา ลงวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 และได้รับการยกฐานะจากเทศบาลตำบลวิเชียรบุรี เป็นเทศบาลเมืองวิเชียรบุรี ตั้งแต่วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2554[2]