เทออดอร์ "เท" สเวดแบร์ย (สวีเดน: Theodor "The" Svedberg; 30 สิงหาคม ค.ศ. 1884 – 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1971) เป็นนักเคมีชาวสวีเดน เกิดที่เมืองวัลโบ เป็นบุตรของเอเลียส สเวดแบร์ย และเอากุสตา อัลสเตอร์มาร์ก เรียนและทำงานที่มหาวิทยาลัยอุปซอลา สเวดแบร์ยมีผลงานที่สำคัญคือการศึกษาสารคอลลอยด์เพื่อใช้ศึกษาการเคลื่อนที่แบบบราวน์และการพัฒนาวิธีการอัลตราเซนติฟิวจ์[3] ในปี ค.ศ. 1926 สเวดแบร์ยได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีจากผลงานด้านระบบกระจายตัว[4] ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สเวดแบร์ยมีส่วนในการพัฒนาวิธีผลิตยางสังเคราะห์[5] ต่อมาในปี ค.ศ. 1949 สเวดแบร์ยดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันกุสตาฟ เวอร์เนอร์ จนถึงปี ค.ศ. 1967[6] สเวดแบร์ยเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1971ต่อมาชื่อของสเวดแบร์ยได้รับการนำไปตั้งเป็นชื่อหน่วยสเวดแบร์ย (S) ซึ่งเป็นหน่วยวัดอัตราการตกตะกอน