"เทเลโฟน" (อังกฤษ: Telephone) คือซิงเกิลที่สองของเลดี้ กาก้า ศิลปินชาวอเมริกันจากสตูดิโออัลบั้มลำดับที่สองของเธอ เดอะเฟมมอนสเตอร์ โดยร่วมงานขับร้องกับบียอนเซ่ โนวส์ นักร้องอารืแอนด์บีชาวอเมริกัน เดิมนั้นกาก้าประพันธ์เพลง "เทเลโฟน" ขึ้นเพื่อให้บริตนีย์ สเปียรส์ หากทว่ามิได้เป็นไปตามแผนการดังกล่าว กาก้าจึงนำเพลงนี้มาขับร้องเพลงเอง โดยร่วมกับบียอเซ่ แรงบันดาลใจหลักของการประพันธ์เพลงนี้คือความกลัวต่อภาวะหายใจไม่ออกของกาก้า เนื้อเพลงเป็นการพรรณนาเกี่ยวกับผู้ร้องเพลงเป็นผู้ที่ชื่นชอบการเต้นในฟลอร์มากกว่าการตอบโทรศัพท์คนที่รัก กาก้าอธิบายว่า telephone ในเนื้อเพลงนั้นเป็นบุคคลที่มีอยู่จริง ซึ่งคอยบอกให้เธอทำงานหนักขึ้น ดนตรีของบทเพลงประกอบด้วยบริดจ์, เวิร์ส-แรปที่ขยายออก และบทส่งท้ายที่ขาดการเชื่อมต่อกับบทเพลง โนวส์ร่วมขับร้องในส่วนท่อนกลางของเพลง ซึ่งเป็นในช่วงที่บทประพันธ์ต้องขับร้องอย่างรวดเร็วพร้อมเสียงดับเบิลบีตส์ "เทเลโฟน" ได้รับคำชื่นชมจากนักวิจารณ์แนวร่วมสมัยทั่วไป ซึ่งกล่าวว่าเป็นเพลงที่โดดเด่นจากอัลบั้ม เดอะเฟมมอนสเตอร์ มีคำวิจารณ์ที่เปรียบเทียบเพลงนี้กับ "จัสแดนส์" ซิงเกิลแรกของเธอ ซิงเกิลนี้ออกจำหน่ายเป็นซิงเกิลที่สองของอัลบั้มและขึ้นชาร์ตดิจิตอลดาวน์โหลดในหลายประเทศ ตามหลังการออกจำหน่ายอัลบั้มในสหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย, แคนาดา, ไอร์แลนด์, เนเธอร์แลนด์, นิวซีแลนด์, สวีเดน, ฮังการี และสหราชอาณาจักร กาก้าเคยขับร้องเพลงนี้ในรูปแบบอคูสติกร่วมกับเพลง "แดนส์อินเดอะดาร์ก" ในงานประกาศรางวัลบริตประจำปี ค.ศ. 2010เพื่อรำลึกถึงอเล็กซานเดอร์ แม็กควีน และเพลงนี้ยังอยู่ในรายชื่อเพลงในการจัดคอนเสิร์ตเดอะมอนสเตอร์บอลทัวร์ในยุโรป กาก้าอธิบายมิวสิกวิดีโอว่าจะเป็นเรื่องราวตามต่อจากมิวสิกวิดีโอเพลง "ปาปารัสซี่" ซึ่งถ่ายทำเป็นลักษณะภาพยนตร์สั้น โดยกาก้าจะอยู่ในคุกและได้รับการประกันตัวโดยบียอนเซ่ พวกเธอไปยังร้านอาหารเล็กๆซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ซึ่งทั้งสองได้ฆ่าแขกของร้านทั้งหมด ในตอนจบกาก้าและบียอนเซ่หลบหนีจากตำรวจ และคาราวะต่อเควนติน แทแรนติโนและภาพยนตร์ของเขาเรื่อง คิลบิล ในปี ค.ศ. 2003 - 2004 วิดีโอนี้ซึ่งได้รับการวิจารณ์ในด้านบวกจากนักวิจารณ์ดนตรี