• Römische Geschichte (ประวัติศาสตร์ของโรม) งานชิ้นนี้ครอบคลุมประวัติศาสตร์ทั้งหมดของสาธารณรัฐโรมัน (มีแผนที่จะเขียนประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิโรมันทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้เขียน) ตีพิมพ์เป็น 3 เล่มจบ ระหว่าง ค.ศ. 1854–1856 เล่าถึงประวัติศาสตร์โรมัน จนถึงปลายสมัยสาธารณรัฐโรมัน และการปกครองของจูเลียส ซีซาร์ ซึ่งมอมเซนถือว่าเป็นรัฐบุรุษที่มีพรสวรรค์คนหนึ่ง

• Römisches Staatsrecht (รัฐธรรมนูญโรมัน) จัดพิมพ์เป็น 3 เล่ม และได้รับการยกย่องว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งยวดสำหรับการวิจัยประวัติศาสตร์สมัยโบราณ ความจริงแล้วชาวโรมันไม่ได้บันทึกรัฐธรรมนูญเอาไว้เป็นลายลักษณ์อักษร แต่มอมเซนเป็นผู้รวบรวมเอาไว้แล้วเป็นครั้งแรก ตีพิมพ์ระหว่าง ค.ศ. 1871–1888

• Römisches Strafrecht (กฎหมายอาญาโรมัน) นับเป็นงานชิ้นใหญ่ชิ้นสุดท้ายของม็อมเซิน ตีพิมพ์เมื่อ ค.ศ. 1899

ม็อมเซินยังเป็นผู้บุกเบิกการศึกษาจารึกบนศิลาและไม้อีกด้วย เรียกว่า "อภิลิขิต" (epigraphy) เขาเสียชีวิตก่อนครบรอบวันเกิดเพียง 4 สัปดาห์ คือเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1903 อายุได้เกือบ 86 ปีเต็ม โดยได้ศึกษาและค้นคว้าอย่างจริงจังและทุ่มเทตลอดชีวิต

ม็อมเซินเป็นนักเขียนรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมเพียงหนึ่งในจำนวนน้อยนิด ที่ไม่ได้แต่งบทกวีหรือนวนิยาย