เบเลกอสต์ (Belegost) เป็นชื่ออาณาจักรของ
คนแคระ ในปกรณัมชุด
มิดเดิลเอิร์ธ ของ
เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ปรากฏในเรื่อง
ซิลมาริลลิออน ชื่อ
เบเลกอสต์ เป็นคำใน
ภาษาซินดาริน ซึ่งใน
ภาษาเวสทรอนจะเรียกว่า
มิคเคิลเบิร์ก หมายถึง 'ปราการอันยิ่งใหญ่' สำหรับชื่อเรียกใน
ภาษาคุซดุลของเหล่าคนแคระ เรียกชื่อนครของตัวเองว่า
กาบิลกาโธล กษัตริย์คนแคระผู้ก่อตั้งนครนี้คือ หนึ่งในเจ็ดบรรพชนของคนแคระ เป็นต้นตระกูลคนแคระในสายวงศ์ บรอดบีม (Broadbeam) ซึ่งเดินทางมาทางตะวันตกนับตั้งแต่
ยุคที่หนึ่งของโลก
อาร์ดาเบเลกอสต์ตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนือของภูโดลเมด บนเทือกเขา
เอเร็ดลูอิน เป็นนครคู่กันกับ
โนกร็อด ซึ่งเป็นอาณาจักรของคนแคระด้านทิศใต้ อาณาจักรคนแคระทั้งสองแห่งนี้เป็นคู่ค้าสำคัญกับเหล่า
เอลฟ์แห่ง
เบเลริอันด์กษัตริย์แห่งเบเลกอสต์ที่ปรากฏชื่อในนิยาย คือ อซากาล (Azaghâl) ทรงนำทัพคนแคระเข้าร่วมในทัพพันธมิตรแห่ง
มายดรอส ร่วมในการรบกับ
มอร์กอธ ซึ่งในที่สุดกลายเป็นสงคราม
เนียร์นายธ์อาร์นอยดิอัด ทัพคนแคระของอซากาลได้รับการขับขานอยู่ในบทลำนำการรบครั้งนี้ ด้วยเป็นทัพอันแข็งแกร่งที่สามารถต่อรบกับ
เกลารุง เจ้ามังกร บริวารของมอร์กอธ ได้อย่างแข็งขัน เพราะเหล่าคนแคระมักสวมหน้ากากในเวลาต่อสู้ ประกอบกับความทรหดอดทนของเผ่าพันธุ์คนแคระเอง จึงต้านทานเพลิงมังกรของเกลารุงได้ อซากาลยังสามารถใช้มีดจ้วงแทงเข้าที่ท้องของมังกร ทำให้เกลารุงได้รับบาดเจ็บจนหนีกลับไป
อังก์บันด์ พาให้กองทัพของเกลารุงแตกตื่นหนีกลับไปด้วย เป็นวีรกรรมอันสำคัญยิ่งจนทำให้
ทูริน ทูรัมบาร์ คิดหาญสู้กับเกลารุงอีกครั้งสำหรับความขัดแย้งระหว่างอาณาจักรโนกร็อดกับอาณาจักร
โดริอัธ แม้ทางโนกร็อดจะแจ้งขอทัพเสริมจากเบเลกอสต์ด้วย แต่เบเลกอสต์ก็ไม่ได้ให้ความร่วมมือ ทั้งยังห้ามปรามทัพโนกร็อดด้วย แต่ไม่สำเร็จอาณาจักรเบเลกอสต์กลายเป็นเมืองร้างไปหลังจากเหตุการณ์วินาศในตอนปลาย
ยุคที่หนึ่ง ใน
สงครามแห่งความโกรธา ซึ่งทำให้แผ่นดิน
เบเลริอันด์จมลงสู่มหาสมุทร เหล่าคนแคระพากันอพยพกลับไปยัง
คาซัดดูม ในจำนวนนี้ปรากฏภายหลังว่า ไบเฟอร์ โบเฟอร์ และบอมเบอร์ สามคนแคระผู้เข้าร่วมในภารกิจ
เอเรบอร์ (เรื่องราวใน
เดอะฮอบบิท) ก็เป็นคนแคระผู้สืบเชื้อสายแห่งบรอดบีมด้วย