เป๊กตุ้นเป็นญาติผู้น้องของชิวลี่จฺวีผู้่นำชนเผ่าอูหฺวัน หลังจากชิวลี่จวีเสียชีวิตราวต้นทศวรรษ 190 เป๊กตุ้นได้สืบทอดตำแหน่งเป็นผู้นำเผ่าอูหฺวันคนใหม่ เพราะบุตรชายของชิวลี่จฺวีชื่อโหลวปาน (樓班) ขณะนั้นอายุยังน้อยเกินไป เป๊กตุ้นไม่เพียงปกครองชนเผ่าอูหฺวันในเมืองเลียวไส (遼西郡 เหลียวซีจวิ้น; ปัจจุบันคือบริเวณอำเภอหลูหลง มณฑลเหอเป่ย์) แต่ยังปกครองชนเผ่าอูหฺวันในเมืองโย่วเป่ยผิง (右北平; ปัจจุบันคือบริเวณเมืองถางชาน มณฑลเหอเป่ย์) เมืองยีหยง (漁陽 ยฺหวีหยาง; ปัจจุบันคือบริเวณเขตมี่ยฺหวิน กรุงปักกิ่ง) และเมืองซ่างกู่ (上谷; ปัจจุบันคือบริเวณเขตเหยียนชิ่ง กรุงปักกิ่ง)

ตลอดทศวรรษ 190 เป๊กตุ้นสนับสนุนขุนศึกอ้วนเสี้ยวในการต่อสู้กับกองซุนจ้านเพื่อช่วงชิงความเป็นใหญ่ในภาคเหนือของจีน เพื่อตอบแทนการสนับสนุนของเป๊กตุ้น อ้วนเสี้ยวได้มอบตราตั้งและเกียรติยศแก่เป๊กตุ้นในนามของพระเจ้าเหี้ยนเต้ซึ่งเป็นจักรพรรดิแต่ในนามของราชวงศ์ฮั่นตะวันออก

หลังจากอ้วนเสีัยวเสียชีวิตในปี ค.ศ. 202 อ้วนซงบุตรชายและผู้สืบทอดตำแหน่งของอ้วนเสี้ยวยังคงความสัมพันธ์ฉันมิตรกับชนเผ่าอูหฺวัน เมื่ออ้วนซงพ่ายแพ้ให้กับโจโฉที่เป็นศัตรูของบิดาจำต้องหนีขึ้นไปทางเหนือและเข้าหลบภัยภายใต้การคุ้มครองของเป๊กตุ้นและเผ่าอูหฺวัน เป๊กตุ้นพยายามช่วยเหลืออ้วนซงในการกู้พื้นที่ทางตอนเหนือของจีนคืนจากโจโฉแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ ในปี ค.ศ. 207 โจโฉยกทัพเข้ารบกับอ้วนซงและชนเผ่าอูหฺวัน กว่าที่ชนเผ่าอูหฺวันจะรู้ว่าโจโฉยกทัพมาโจมตีก็ช้าเกินไปแต่คงยังสามารถรวบรวมทหารได้หลายพันมารบกับข้าศึก ทัพทั้งสองฝ่ายปะทะกันในยุทธการที่เขาเป๊กลงสาน ใกล้เมืองหลิวเซีย (柳城 หลิ่วเฉิง; ปัจจุบันอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเฉาหยาง มณฑลเหลียวหนิง) ระหว่างการรบ เป๊กตุ้นถูกจับตัวโดยหน่วย "ทหารเสือดาว" (虎豹騎) ที่นำโดยโจซุน ลูกพี่ลูกน้องของโจโฉ[1] และภายหลังได้ถูกประหารโดยเตียวเลี้ยว ขุนพลของโจโฉ[2]