กลอนทั้งหมด ของ เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน

ดอกหาง นกยูง สีแดงฉานบานอยู่ เต็มฟาก สวรรค์
คนเดิน ผ่านไป มากันเขาด้น ดั้นหา สิ่งใด
ปัญญา มีขาย ที่นี่หรือจะแย่ง ซื้อได้ ที่ไหน
อย่างที่โก้ หรูหรา ราคา เท่าใดจะให้พ่อ ขายนา มาแลกเอา
ฉันมา ฉันเห็น ฉันแพ้ยินแต่ เสียงด่า ว่าโง่เง่า
เพลงที่นี่ ไม่หวาน เหมือนบ้านเราใครไม่เข้า ถึงพอ เขาเยาะเย้ย
นี่จะให้ อะไร กันบ้างไหมมหาวิทยาลัย ใหญ่ โตเหวย
แม้นท่าน มิอาจให้ อะไรเลยวานนิ่งเฉย อย่าบ่น อย่าโวยวาย
ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่งฉันจึง มาหา ความหมาย
ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมายสุดท้าย ให้กระดาษ ฉันแผ่นเดียว
มืดจริงหนอ สถาบัน อันกว้างขวางปล่อยฉัน อ้างว้าง ขับเคี่ยว
เดินหา ซื้อปัญญา จนหน้าเซียวเทียวมา เทียวไป ไม่รู้วัน
ดอกหาง นกยูง สีแดงฉานบานอยู่ เต็มฟาก สวรรค์
เกินพอ ให้เจ้า แบ่งปันจงเก็บกัน อย่าเดิน ผ่านเลยไป