มากราโมขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2533 ชนะคะแนน กาเบรียล ตอร์เรวีญา ที่ ฟิลิปปินส์ จากนั้น ขึ้นชกชนะเป็นส่วนใหญ่ เคยชกชนะคะแนน อีริค ชาเวซ ก่อนจะเดินทางมาชกในไทยใน พ.ศ. 2535 แพ้คะแนน แสน ส.เพลินจิต และในช่วง พ.ศ. 2536 – 2538 มาชกแพ้พิชิตน้อย ศิษย์บางพระจันทร์ 2 ครั้ง แพ้คะแนน สิน ส.เพลินจิต โลตัส ซีพียิม จ้าวสิงห์ทอง เฉลิมศรี และยังได้ชิงแชมป์เงารุ่นซูเปอร์ฟลายเวท WBC เมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2538 แพ้น็อค วีรพล นครหลวงโปรโมชัน ไม่ได้แชมป์ จากนั้น มากราโมได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นฟลายเวทเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2539 ชนะน็อค ลี เอสโคปิโด ยก 8 แล้วได้มาชิงแชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวทเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2539 แพ้คะแนน โชคชัย โชควิวัฒน์ ได้ชิงแชมป์ PABA รุ่นฟลายเวทกับเด่นเก้าแสน เก้าวิชิต 2 ครั้ง เมื่อ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2539 และ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2540 แต่ก็แพ้คะแนนทั้งสองครั้ง จากนั้น มากราโมได้ครองแชมป์เงารุ่นฟลายเวท WBO เมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 ชนะน็อค ฤทธิชัย เกียรติประภัสร์ ยก 7 ป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 1 ครั้ง แล้วจึงขึ้นชิงแชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวทที่ว่าง เมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 ชนะน็อค คัตสุฮิโร อากีตะ ที่ฟิลิปปินส์ ได้แชมป์มาครอง แต่พอป้องกันแชมป์ครั้งแรกก็เสียแชมป์ แพ้คะแนน ฮิโรชิ นากาโน เมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542 ที่ ญี่ปุ่น มากราโมขึ้นชิงแชมป์ OPBF คืนจากนากาโนอีกครั้ง แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้คะแนนโดยเทคนิคเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543

หลังจากนั้น มากราโมยังคงขึ้นชกต่อมา ได้มาชิงแชมป์ PABA รุ่นซูเปอร์ฟลายเวทเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2544 แพ้คะแนน เมจิ ซีพียิม จากนั้น เสียแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นฟลายเวท แพ้คะแนน แอนโทนี่ วิลลามอร์ ในปีเดียวกันนี้ แต่ก็แก้มือ ชนะน็อคแอนโทนี วิลลามอร์ ชิงแชมป์คืนมาได้ก่อนจะเสียแชมป์ฟิลิปปินส์ไปอีกครั้งเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2545 แพ้คะแนน รอลลี่ ลูนาส มากราโมขึ้นชกครั้งสุดท้ายเมื่อ 10 มกราคม พ.ศ. 2546 แพ้น็อค คมฤทธิ์ สามเคแบตเตอรี ยก 5 ชิงแชมป์ PABA รุ่นฟลายเวทไม่สำเร็จหลังจากนั้นก็แขวนนวมไป