เมื่อยดูก หรือ เมื่อยแดง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Gnetum macrostachyum) ชื่ออื่น ๆ ได้แก่ เมื่อย ม่วย (นครราชสีมา ตราด) เมื่อยเลือด (หนองคาย) ม่วยแดง (อุบลราชธานี) กำแพงเพชรเจ็ดชั้น (กระบี่)เป็นพืชเมล็ดเปลือยในสกุลมะเมื่อย ลักษณะเป็น ไม้พุ่มรอเลื้อย เถาเป็นไม้เนื้อแข็ง คล้ายมะม่วย แต่ที่สตรอบิลัสจะมีขนสีน้ำตาลปกคลุมชัดเจน เปลือกเถาสีน้ำตาลอ่อน เมล็ดสุกแก่เป็นสีแดงคล้ำ ติดเมล็ดช่วงเดือนกุมภาพันธ์ - มีนาคม เมื่อยดูกมีฤทธิ์เป็นยาสมุนไพร ใช้ เถา แก้เมื่อย ทำให้เส้นเอ็นหย่อน ทำให้จิตใจชุ่มชื่น ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ใช้ ลำต้น ดองเหล้าดื่ม แก้ปวดเมื่อย ผสมแก่นกัดลิ้น ลำต้นขมิ้นเครือ และลำต้นพรมคตต้มน้ำดื่ม แก้อัมพฤกษ์ อัมพาต ทางภาคใต้ใช้ ลำต้น ผสมลำต้นตีนเป็ดน้ำ หรือรากหมากหมก ลำต้นเถาเอ็นอ่อน และแก่นกันเกรา ต้มน้ำดื่ม บำรุงเส้นเอ็น ผสมสมุนไพรอื่น ต้มน้ำดื่ม บำรุงโลหิตสตรี[1]