เยื่อบุหัวใจอักเสบติดเชื้อ (อังกฤษ: infective endocarditis) คือภาวะเยื่อบุหัวใจอักเสบอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นภาวะซึ่งมีการอักเสบติดเชื้อของผิวเนื้อเยื่อชั้นในสุดของหัวใจส่วนที่สัมผัสกับเลือด (เช่น ลิ้นหัวใจ เป็นต้น) ส่วนใหญ่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย แต่ก็เกิดจากการติดเชื้อในกลุ่มอื่นๆ ได้เช่นกันลิ้นหัวใจเป็นอวัยวะซึ่งไม่มีระบบเลือดที่มาเลี้ยงโดยตรง จึงไม่มีทางที่จะให้เซลล์ของระบบภูมิคุ้มกันเช่นเม็ดเลือดขาวเดินทางมาทำงานที่ลิ้นหัวใจได้ ดังนั้นหากมีการติดเชื้อที่ลิ้นหัวใจและก่อตัวเป็นก้อนเชื้อ (vegetation) ร่างกายจะไม่สามารถกำจัดก้อนเชื้อนี้ได้ด้วยระบบภูมิคุ้มกัน การที่ลิ้นหัวใจไม่มีระบบเลือดมาเลี้ยงยังทำให้เป็นปัญหาในการรักษา เพราะยาจะไปถึงลิ้นหัวใจที่ติดเชื้อได้ยากเช่นกันลิ้นหัวใจที่ปกติจะทำให้เลือดไหลผ่านได้โดยไม่ติดขัด แต่หากลิ้นหัวใจได้รับความเสียหาย เช่น จากไข้รูมาติก จะทำให้เลือดไหลผ่านอย่างไม่เป็นระเบียบ เพิ่มโอกาสที่เชื้อแบคทีเรียจะเกาะติดลิ้นหัวใจได้โรคกล้ามเนื้อหัวใจ: ขยาย (จากสุรา)  · หนาตัวผิดปกติ · ถูกจำกัด (เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบแบบโลฟเฟลอร์, โรคแอมีลอยด์ของหัวใจ, ไฟโบรอีลาสโตซิสของเยื่อบุหัวใจ)