เมนูนำทาง
เรือนไหมมัจจุราช
ลูกชายคนโตและคนเดียวของเหม่ยซือ เป็นคนขี้เหล้า ไม่เอาการเอางาน และไม่เอาไหน และเกลียดหย่งชางเข้าไส้ มีภรรยา 2 คนคือ สไบ และ พิกุล มีลูกชายกับพิกุลคือ หย่งหมิง เมื่อจับได้ว่าสไบนั้นลักลอบเป็นชู้กับหลวงอากรภักดีจึงถูกทำร้ายจนความจำเสื่อม และได้ชื่อใหม่คือ เฉิน ก่อนจะพบกับหย่งหมิงอีกครั้งที่วัด โดยที่ไปอาศัยร้านของจำปาอยู่เป็นบ้านหลังใหม่ของตนและกลับตัวกลับใจได้
น้องชายต่างแม่ของหย่งเจี้ยน เป็นคนดี มีเมตตา ไม่เคยคิดร้ายกับใคร แต่ถูกชังโดยหย่งเจี้ยน เพราะเห็นว่าตนเป็นลูกเมียน้อย ได้รับคำสั่งจากเหม่ยซือให้ไปตามหาเส้นไหมสีทองเพื่อมาทอผ้า จนได้เจอกับ เซี้ยะ และ อาซา สองพี่น้องชาวเผ่าเมี่ยนที่ได้แอบนำไข่หนอนไหมมาให้ตน ตนจึงพาเซี้ยะและอาซาไปอยู่กับตนที่โรงทอตระกูลหย่ง และมีลูกสาวกับเซี้ยะด้วยกันชื่อ เฟยเฟิ่ง
เด็กสาวชาวเผ่าเมี่ยน น้องสาวของอาซา ห้าวหาญ เก่งกล้าสามารถ เป็นคนที่ช่วยหย่งชางจากผู้ร้ายที่มาลอบทำร้ายกับช่วยลักไข่หนอนไหมมาให้กับหย่งชาง แต่กลับไม่ถูกชะตากับนายแม่เหม่ยซือทั้งเรื่องประเพณีและการขึ้นครองอำนาจ โดยมีข้อแม้ว่าเซี้ยะจะต้องมีลูกชาย แต่ปรากฏว่าเซี้ยะได้ลูกสาว จึงนำเด็กทารกคนอื่นมาสลับเปลี่ยนกับลูกของตนโดยตั้งชื่อว่า โชค ส่วนเฟยเฟิ่งนั้นได้หมอเลี่ยวและฝ้ายคำไปเลี้ยงดูแลแทน
พี่สาวของเซี้ยะ เป็นคนสอนให้เซี้ยะรู้จักวิชากู่หนอนไหมทองหรือ จิ้นฉาน เชี่ยวชาญเรื่องวิชากู่จิ้นฉานเป็นอย่างมาก และเป็นคนสังหารหลิ่วเซ็งกับลูกน้องจนตาย เพราะหลิ่วเซ็งนั้นจะตามมาทำร้ายตนกับเซี้ยะ
เมียหลวงของหย่งเจี้ยน เพราะเป็นหมันจึงมีลูกไม่ได้ ภายนอกดูเป็นคนดี ชอบเข้าวัดทำบุญ แต่แท้จริงแล้วมีนิสัยอิจฉาริษยา ทะเยอทะยาน จิตเหี้ยมโหดอำมหิต ลักลอบเป็นชู้กับหลวงอากรภักดี เมื่อหย่งเจี้ยนตามมาเจอจึงฆ่าหย่งเจี้ยนทิ้ง
เมียอีกคนของหย่งเจี้ยน แม่ของหย่งหมิง เป็นผู้หญิงที่ยึดถือยศและศักดิ์ศรี ชอบจิกกัดผู้คน ทำร้ายบัวตองจนมีลูกไม่ได้ กระทั่งตนคิดจะใส่ร้ายเซี้ยะแต่เซี้ยะรู้ทันแผนจนทำให้ตนต้องถูกนำไปขัง หย่งหมิงนั้นมาช่วยได้ทัน แต่สไบก็ตามมาฆ่าตนกับหย่งหมิง หย่งหมิงถูกผลักตกเหว ส่วนตนนั้นหมดสติไป เมื่อตื่นขึ้นมาคิดว่าหย่งหมิงเสียชีวิตแล้ว เลยกลายเป็นคนเสียสติไปในที่สุด แต่สุดท้ายก็ได้มาเจอหยงเจิ้ยนและกับตัวกับใจได้
ทายาทคนโตของโรงทอตระกูลหย่ง ลูกชายคนเดียวของหย่งเจี้ยนและพิกุล เนื่องจากเห็นพิกุลกำลังทำแท้งเมียเก็บของหย่งเจี้ยนจึงช็อกและพูดไม่ได้ทันที เมื่อถูกสไบทำร้ายจนตกเหว ตนฟื้นขึ้นมา มีคนเก็บไปเลี้ยงและตั้งชื่อให้ใหม่ว่า แสน ภายหลังได้พบเจอกับหย่งเจี้ยนอีกครั้งจึงกลับมาพูดได้อีกครั้ง
ทายาทคนเล็กโรงทอตระกูลหย่ง ลูกสาวแท้ๆ ของหย่งชางและเซี้ยะ แต่ถูกเปลี่ยนตัวกับโชค โดยที่อาซานั้นได้ฝากให้หมอเลี่ยวและฝ้ายคำนำไปเลี้ยงเป็นลูก กับได้ชื่อใหม่ว่า หงส์ จึงได้วิชาเรียกต่อหยกเทวะมาจากหมอเลี่ยว และเมื่อได้มีโอกาสเข้าไปในโรงทอตระกูลหย่งจนได้พบเจอกับพ่อแม่ที่แท้จริงในที่สุด
ลูกเลี้ยงของหย่งชางและเซี้ยะ ที่เซี้ยะนำมาเปลี่ยนกับเฟยเฟิ่ง หัวรั้น ชอบขัดคำสั่งพ่อแม่ แต่ก็เป็นคนดี จนวันตนได้พบกับเฟยเฟิ่ง จึงหลงรักเฟยเฟิ่ง และรู้ความจริงว่าตนไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของเซี้ยะ
หลานสาวของอินแปง มีแผลเป็นรอยบากบนใบหน้า ทำให้มีแต่คนรังเกียจ หลงรักทศเพราะคิดว่าทศถูกทำร้ายและโดนกระทำมาตลอด ภายหลังเมื่อรู้ธาตุแท้ของทศ จึงโดนทำร้ายและดูถูกมาตลอด เมื่อเห็นคุณความดีของหย่งหมิงจึงหลงรักหย่งหมิง แม้เธอนั้นจะต้องยอมสละชีวิตตนเองเพื่อช่วยหย่งหมิงเธอก็ยอม
หลานชายของบัวตอง ที่เหม่ยซือนำมาแอบอ้างเป็นลูกของหย่งเจี้ยน เพื่อที่จะโค่นอำนาจเซี้ยะ ทำให้ถูกตัดนิ้วเท้าเมื่อครั้งยังเป็นเด็กทารก โดยที่สไบนั้นเป็นคนเสี้ยมสอนให้เป็นคนไม่ดี เลยมีนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้น โดยที่ทศไม่เคยรู้เลยว่าถูกเหม่ยซือและสไบหลอกใช้เป็นเครื่องมืออยู่
นายแม่ผู้ครองอำนาจเจ้าของโรงทอตระกูลหย่ง เป็นแม่แท้ๆ ของหย่งเจี้ยน แต่เป็นแม่เลี้ยงของหย่งชาง ไม่พอใจที่เห็นลูกชายของตนขี้เกียจสันหลังยาวไม่เอาไหน จึงมักเปรียบเทียบกับหย่งชางบ่อยๆ และต้องการให้ลูกชายเป็นผู้คุมโรงทอเพียงผู้เดียว เมื่อหย่งชางได้เป็นผู้คุมโรงทอตามคำสั่งของเสด็จ จึงทำให้เหม่ยซือพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะให้หย่งเจี้ยนกลับมาคุมโรงทอตามเดิม แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม
คนสนิทของเหม่ยซือ และเป็นเหมือนพี่เลี้ยงของหย่งเจี้ยน ปากร้าย เจ้าอารมณ์ แต่ก็รักนายยิ่งกว่าชีวิตของตนเอง และคอยช่วยสืบเรื่องราวของเซี้ยะอย่างลับๆ และพร้อมที่จะปกป้องเจ้านายตลอดเวลา
ชายชาวเผ่าเมี่ยนที่เชี่ยวชาญเรื่องต่อหยกเทวะ เป็นศัตรูคู่ปรับกับเซี้ยะและอาซา และเข้าใจผิดมาตลอดว่าทั้งคู่นั้นเป็นคนเลว หลงรักฝ้ายคำ และเคยช่วยชีวิตฝ้ายคำเอาไว้ เมื่ออาซาฝากลูกของเซี้ยะ ตนกับฝ้ายคำจึงเก็บไปเลี้ยงและถ่ายทอดวิชาต่อหยกเทวะให้กับเฟยเฟิ่ง และตั้งชื่อใหม่ให้เฟยเฟิ่งว่า หงส์
พี่ชายของฝ้ายคำ กล้าได้กล้าเสีย รักและเป็นห่วงทุกคนที่ดีกับตน เกลียดเหม่ยซือที่ตัดสินคนอื่นอย่างไม่เป็นธรรม
น้องสาวของคำปัน แต่แรกเดิมนั้นรักหย่งชางอย่างหมดหัวใจ ทำให้พลอยเกลียดเซี้ยะเข้าไส้ แต่ภายหลังเมื่อเห็นว่าเซี้ยะแท้จริงนั้นเป็นคนดีจึงยื่นมือช่วยเหลือ และช่วยเลี้ยงเฟยเฟิ่งหรือหงส์จนเติบโตมาได้
หัวหน้าคนงาน เป็นน้าของเอื้องผึ้ง ซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนอื่น คอยช่วยเหลืองานทุกอย่างในโรงทอ
คุณหลวงที่มีฐานะร่ำรวย ที่หย่งเจี้ยนวางแผนให้ไปกำจัดและโค่นอำนาจหย่งชาง เซี้ยะ และอาซา สุดท้ายก็หักหลังไปร่วมมือกับเป็นชู้กับสไบ และต้องจบชีวิตเพราะความโลภของตนเอง
เสด็จพระองค์หญิงแห่งนคร ที่เหม่ยซือและหย่งเจี้ยนนำผ้าทออินเดียไปถวาย จนทำให้สั่งปลดหย่งเจี้ยนจากการคุมโรงทอและให้หย่งชางขึ้นครองอำนาจแทน
เป็นหญิงชราที่มีความรู้ความสามารถในเรื่องวิชากู่ แต่กลับเกลียดกลัวหนอนไหมและถ่ายทอดวิชานี้ให้กับ หลิ่วเซ็ง หลานชายของตน
ท่านผู้เฒ่าแห่งเผ่าเมี่ยนที่ยึดถือกฏแห่งเผ่าเหนือกว่าสิ่งใด
หลานชายของพ่าง เป็นคนเจ้าเล่ห์ ถูกสั่งให้ไปตามล่าตัวเซี้ยะและอาซาสุดท้ายก็ถูกอาซาฆ่าตาย
บ่าวในเรือนของเหม่ยซือ ลักลอบเป็นชู้กับหย่งเจี้ยนจนทำให้ถูกพิกุลทำร้ายจนไม่สามารถมีลูกได้อีก จึงไปขโมยลูกของพี่สาวตนมาเลี้ยงคือ ทศ ภายหลังเหม่ยซือตามตัวเจอจึงให้นำทศไปแอบอ้างเป็นลูกของตนกับหย่งเจี้ยนเพื่อกอบกู้อำนาจคืนมา สุดท้ายก็ถูกหลวงอากรภักดีฆ่าตาย
บ่าวคนสนิทของพิกุล รักนายยิ่งกว่าสิ่งใด นายเป็นอะไรต้องเป็นเดือดเป็นร้อนแทนทุกที และสละชีวิตเพื่อช่วยให้พิกุลและหย่งหมิงได้หนีไป
พ่อครูประจำคณะรักร้อย ที่ได้ช่วยเหลือหย่งหมิงไว้จากเงื้อมืองูพิษ
ภรรยาของพ่อครูชด และเป็นคนที่ตั้งชื่อให้หย่งหมิงใหม่ว่า แสน
เจ้าของร้านตัดผ้าที่หย่งเจี้ยนเคยช่วยไว้จากการถูกโจรปล้น และตอบแทนหย่งเจี้ยนด้วยการให้หย่งเจี้ยนและหย่งหมิงมาอยู่ในบ้านของตน
เมนูนำทาง
เรือนไหมมัจจุราชใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: เรือนไหมมัจจุราช