ระบบเลขมาตรฐานสำหรับหนังสือ LCCN มีการใช้งานมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2441 ซึ่งในขณะนั้นตัวย่อ LCCN เดิมใช้แทนคำว่า "Library of Congress Card Number" หรืออาจจะหมายถึง "Library of Congress Catalog Card Number" โดยหอสมุดรัฐสภาอเมริกันได้จัดทำบัตรข้อมูลบรรณานุกรมสำหรับรายการห้องสมุดขึ้นและได้จัดทำสำเนาชุดบัตรรายการ จำหน่ายให้กับห้องสมุดอื่น ๆ เพื่อใช้ในการจัดทำรายการของห้องสมุดเหล่านั้น ซึ่งสิ่งนี้ถูกเรียกว่า การจัดทำรายการส่วนกลาง (centralized cataloging) ชุดของบัตรรายการแต่ละชุดจะได้รับหมายเลขลำดับเพื่อช่วยในการระบุที่มา

แม้ว่าข้อมูลบรรณานุกรมส่วนใหญ่จะถูกสร้างจัดเก็บและแบ่งปันทางอิเล็กทรอนิกส์กับห้องสมุดอื่น ๆ แล้ว แต่ก็ยังมีความต้องการที่จะระบุแต่ละระเบียนที่ไม่ซ้ำกันและ LCCN ยังคงใช้เพื่อเหตุดังกล่าวต่อไป

บรรณารักษ์ ทั่วโลกใช้ "ข้อมูลบ่งชี้" ที่ไม่ซ้ำกันนี้ในกระบวนการทำรายการ ของหนังสือส่วนใหญ่ที่ตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งช่วยให้พวกเขาค้นหาข้อมูลรายการ (cataloging record) ที่ถูกต้อง ซึ่งหอสมุดรัฐสภาอเมริกันและหน่วยงานภายนอกอื่น ๆ มีให้ใช้งานบนเว็บและผ่านสื่อต่าง ๆ

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 หอสมุดรัฐสภาอเมริกันได้สร้างบริการ LCCN Permalink ซึ่งเป็นยูอาร์แอลที่ถาวรสำหรับให้บริการ เลขมาตรฐานสำหรับหนังสือ LCCN ทั้งหมด[1]