ก่อนวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2558 ชิลีใช้เวลามาตรฐาน 2 เขตเวลา แต่ละเขตเวลามีเวลาออมแสง ดังนี้[1]

1. เวลามาตรฐานชิลี (Chile Standard Time, CLT) ใช้บนแผ่นดินใหญ่ทั้งหมด เขตเวลา UTC−04:00
2. เวลามาตรฐานเกาะอีสเตอร์ (Easter Island Standard Time, EAST) ใช้บนเกาะอีสเตอร์และอิสลาซาลัสอีโกเมซ เขตเวลา UTC−06:00

เวลาออมแสง ใช้ในช่วงฤดูร้อน (ราวเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์) ได้แก่

1. เวลาฤดูร้อนชิลี (Chile Summer Time, CLST) ใช้เขตเวลา UTC−03:00
2. เวลาฤดูร้อนเกาะอีสเตอร์ (Easter Island Summer Time, EASST) ใช้เขตเวลา UTC−05:00

ต่อมาตั้งแต่วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2558 ทางการชิลีได้มีการปรับเขตเวลาโดยใช้ออฟเซตเวลาสากลเชิงพิกัดเป็นเวลาออมแสงอย่างถาวร ทำให้ชิลีมีเขตเวลาดังนี้[3]

1. เวลามาตรฐานชิลี (CLT) เขตเวลา UTC−03:00
2. เวลามาตรฐานเกาะอีสเตอร์ (EAST) เขตเวลา UTC−05:00

ชิลีใช้เวลามาตรฐานดังกล่าวมาตลอดปี 2558 ซึ่งในขณะเดียวกันทางการได้รับคำวิจารณ์จากสาธารณะในเรื่องผลกระทบของการใช้เวลาเดียวตลอดปี ทั้งเรื่องอัตราการขาดเรียนที่เพิ่มขึ้นของนักเรียนในช่วงฤดูหนาว[4] คอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่สามารถแสดงเวลาที่ถูกต้อง (ตามเวลามาตรฐานที่รัฐบาลกำหนด) รวมทั้งยังมีรายงานว่าผลผลิตชาวสวนลดลงกว่า 15% เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้าเนื่องจากชั่วโมงทำงานของแรงงานไม่สอดคล้องกับช่วงเวลาที่มีแสงอาทิตย์ทำให้งานไม่เกิดประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังทำให้ผู้ผลิตต้องจัดหาแสงสว่างเพิ่มเติมทำให้ปริมาณการใช้ไฟฟ้าสูงขึ้น[5] จนกระทั่งปี พ.ศ. 2559 ทางการชิลีตัดสินใจเปลี่ยนแปลงเวลามาตรฐานให้สอดคล้องกับฤดูกาล โดยในชิลีแผ่นดินใหญ่กำหนดให้ใช้เขตเวลา UTC−04:00 ในช่วงฤดูหนาว ตั้งแต่เสาร์ที่สองของเดือนพฤษภาคมถึงเสาร์ที่สองของเดือนสิงหาคม นอกเหนือจากนี้ให้ใช้เขตเวลา UTC−03:00[6] ปี พ.ศ. 2560 ได้มีการตั้งเขตเวลาขึ้นใหม่ในแคว้นมากายาเนสและลาอันตาร์ตีกาชีเลนา โดยใช้ค่า UTC−03:00 เดียวตลอดทั้งปี ทำให้ชิลีแผ่นดินใหญ่มีเวลาที่ต่างกัน 2 เวลาเป็นครั้งแรก[2]