เหงียน ฟุก ลวนเป็นบุตรของเหงียน ฟุก ควั้ต (Nguyễn Phúc Khoát, 阮福濶) ในเอกสารไทยเรียก องเหี่ยวหูเบืองหรือองเฮียวฮูเวียง[1][2] ดำรงตำแหน่งเป็นจั๊วเหงียน (Chúa Nguyễn, 主阮) หรือเจ้าญวนใต้ตระกูลเหงียน ปกครองเวียดนามภาคกลางและภาคใต้จากเมืองฟู้ซวน (Phú Xuân, 富春) โดยขึ้นกับฮหว่างเด๊จากราชวงศ์เลกรุงฮานอยแต่เพียงในนามเท่านั้น เหงียน ฟุก ควั้ตหมายมั่นจะให้เหงียน ฟุก ลวนบุตรชายของตนสืบทอดตำแหน่งจั๊วเหงียนต่อไป ครั้นเมื่อเหงียน ฟุก ควั้ตถึงแก่อสัญกรรมลงใน ค.ศ. 1765 เจือง ฟุก ลวน (Trương Phúc Loan, 張福巒) หรือองกวักพอ[2] ขุนนางคนหนึ่ง ได้ยกน้องชายของเหงียน ฟุก ควั้ต คือเหงียน ฟุก ถ่วน (Nguyễn Phúc Thuần, 阮福淳) หรือองเทิงกวาง[1] ขึ้นดำรงตำแหน่งจั๊วเหงียนแทนเหงียน ฟุก ลวนบุตรชายของเหงียน ฟุก ควั้ต เหงียน ฟุก ลวนจึงต้องโทษทางการเมืองถูกจองจำและเสียชีวิตในปีเดียวกัน

ศพของเขาถูกฝังที่สุสานเกอทั้ญ (ปัจจุบันอยู่ในจังหวัดเถื่อเทียน-เว้) ต่อมาใน ค.ศ. 1806 เหงียน ฟุก อั๊ญได้สถาปนาพระนามแก่พระราชชนกว่า เญินมิญกั๋นเห่าควานสุโอนฮว่าเฮี้ยวคางฮหว่างเด๊ (Nhân Minh Cẩn Hậu Khoan Dụ Ôn Hòa Hiếu Khang Hoàng Đế, 仁明謹厚寬裕溫和孝康皇帝) ในสมุดพงษาวดารญวนสำนวนนายหยองออกพระนามว่า พระเจ้าเฮี้ยวคางว่างเด๊[3]