ในช่วงฤดูร้อนปี พ.ศ. 2554 ภูมิภาคแอฟริกาตะวันออกเผชิญกับภัยแล้งและการขาดแคลนอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโซมาเลียตอนใต้ ทำให้ผู้คนนับหมื่นคนข้ามพรมแดนไปยังเอธิโอเปียและเคนยาเพื่อหลบภัย[11] กลุ่มอัชชะบาบขู่ว่าจะขับไล่กลุ่มช่วยเหลือที่ปฏิบัติงานอยู่ในพื้นที่ก่อนที่กองกำลังภารกิจสหภาพแอฟริกาในโซมาเลีย (African Union Mission in Somalia) จะดำเนินการผลักดันให้นักรบกลุ่มดังกล่าวออกไปจากพื้นที่[12][13]

ในเดือนกรกฏาคม พ.ศ. 2553 อัชชะบาบอ้างความรับผิดชอบต่อเหตุระเบิดครั้งหนึ่งในกรุงกัมปาลาของยูกันดา เพื่อตอบโต้การสนับสนุนและการปรากฏของยูกันดาในภารกิจสหภาพแอฟริกาในโซมาเลีย[14]

ในปี พ.ศ. 2560 โซมาเลียยังคงประสบภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดในรอบ 40 ปี ด้วยมหันตภัยจากสภาพอากาศประกอบกับสงครามและการปกครองที่ไม่ดี อัชชะบาบสั่งห้ามความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมในพื้นที่ที่กลุ่มควบคุมอยู่ โดยบังคับให้ผู้คนหลายแสนคนเลือกระหว่างความอดอยากกับการลงโทษอย่างรุนแรง[15]

สหรัฐอเมริกามีส่วนเกี่ยวข้องทางการทหารในโซมาเลียจนถึงปี พ.ศ. 2537 และได้ถอนตัวออกไปหลังจากนั้น ก่อนหน้านี้ในปี พ.ศ. 2560 สหรัฐอเมริกาได้กำหนดให้โซมาเลียเป็น "พื้นที่ที่มีความเป็นศัตรูกันอย่างต่อเนื่อง" และอนุมัติให้ส่งทหารของตนไปปฏิบัติการในโซมาเลียอีกครั้ง