เอพิโทป (อังกฤษ: epitope หรือ antigenic determinant) เป็นตำแหน่งบนโมเลกุลแอนติเจนที่องค์ประกอบของภูมิคุ้มกันรวมทั้งแอนติบอดี เซลล์บี และ/หรือเซลล์ทีรู้จัก เป็นตำแหน่งจำเพาะของแอนติเจนที่แอนติบอดีเข้าจับ โดยส่วนของแอนติบอดีที่เข้ายึดกับเอพิโทปเรียกว่า พาราโทป (paratope)แม้ปกติเอพิโทปจะเป็นโปรตีนนอกร่างกาย (non-self protein) แต่บางครั้งโปรตีนในร่างกายที่ภูมิคุ้มกันเข้าจับ (เช่นในกรณีโรคภูมิต้านตนเอง) ก็ถือเป็นเอพิโทปได้เช่นกัน[1]