สงครามโลกครั้งที่หนึ่งเออร์เนสต์ โจเซฟ คิง(23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1878 – 25 มิถุนายน ค.ศ. 1956) เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองเรือสหรัฐ(United States Fleet(COMINCH)) และหัวหน้าปฏิบัติการทางทะเล(CNO) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในขณะที่ดำรงตำแหน่งอยู่ในกองเรือสหรัฐ-หัวหน้าปฏิบัติการทะเล เขาได้ออกสั่งการปฏิบัติการของกองทัพเรือสหรัฐ วางแผน และบริหาร และเป็นสมาชิกของคณะเสนาธิการร่วม เขาเป็นเจ้าหน้าที่ระดับอาวุโสลำดับที่สองของกองทัพเรือสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง รองลงจากจอมพลเรือ วิลเลียม ดี เลฮี ที่ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าเสนาธิการทหารของผู้บัญชาการสูงสุดเกิดใน Lorain, รัฐโอไฮโอ คิงได้เข้าประจำการในกองทัพในช่วงสงครามสเปน-อเมริกัน ในขณะที่ยังศึกษาอยู่ในสถานศึกษานายทหารเรือสหรัฐ(United States Naval Academy) เขาได้รับหน้าที่บัญชาการเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1944 ได้นำเรือพิฆาต ยูเอสเอส เทอรรี่ ในเขตยึดครองเบรากรุซ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เขาได้รับหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่เสนาธิการทหารภายใต้การนำโดยรองพลเรือเอก เฮนรี่ ที มาโย ผู้บัญชาการแห่งกองเรือสหรัฐแอตแลนติก ภายหลังสงคราม, คิงได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าของโรงเรียนนายทหารเรือระดับสูง บัญชาการแก่ฝูงเรือดำน้ำ และรับหน้าที่เป็นหัวหน้าสำนักงานวิชาการบิน ภายหลังช่วงเวลาหนึ่งในคณะกรรมการนายพลแห่งกองทัพเรือ คิงได้กลายเป็นผู้บัญชาการแห่งกองเรือแอตแลนติกในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1941ไม่นานหลังจากญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ทำให้สหรัฐอเมริกาเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง คิงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองเรือสหรัฐ ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1942 คิงได้สืบทอดตำแหน่งต่อจากฮาโรลด์ สตาร์ก ในตำแหน่งหัวหน้าปฏิบัติการทางทะเล ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1944 คิงได้กลายเป็นพลเรือเอกคนที่สองที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งยศเป็นจอมพลเรือ คิงได้ลาออกจากกองทัพเรือในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1945 และเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1956