กระบวนการคัดเลือกเจ้าภาพ ของ เอเชียนเกมส์

กระบวนการคัดเลือกเจ้าภาพ ของ เอเชียนเกมส์_2018

กระบวนการคัดเลือกเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ 2018 ที่ถูกรับรองโดยสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ซึ่งครั้งได้มอบสิทธิ์นี้ให้แก่ฮานอย ประเทศเวียดนาม โดยมีซูราบายา ประเทศอินโดนีเซีย เป็นเมืองผู้ท้าชิง ขณะดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ได้ถอนตัวในนาทีสุดท้ายในการประชุมสามัญแห่งสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย สมัยที่ 31 เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

นอกจากนี้แล้ว โดยครั้งแรกเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ได้กำหนดแข่งขันในปี 2018 (พ.ศ. 2561) แต่ในระหว่างการประชุมสามัญแห่งสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย สมัยที่ 28 เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 ได้มีมติให้ย้ายปีการแข่งขันจากปี 2018 ไปยังปี 2019 (พ.ศ. 2562) ซึ่งเป็นปีก่อนการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 [6]

อย่างไรก็ตาม รัฐบาลเวียดนามได้ประกาศในการถอนสิทธิ์การเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ เมื่อวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557[7]

เมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2557 คณะผู้บริหารสภาโอลิมปิกแห่งเอเชียได้รับรองให้ประเทศอินโดนีเซียเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ ซึ่งครั้งนี้ได้ย้ายปีการแข่งขันจากปี 2019 ไปยังปี 2018 เช่นเดิม[8] เพราะในปี 2019 ประเทศอินโดนีเซียจะมีการจัดเลือกตั้งประธานาธิบดี[9]

ครั้งที่ 1 (เอเชียนเกมส์ 2018)

เมืองที่ผ่านการคัดเลือก

ผลการตัดสิน[10][11]
เมือง	ประเทศ	คะแนน
ฮานอย	เวียดนาม	29
ซูราบายา	อินโดนีเซีย	14

เมือง	ประเทศ	คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ	ผลการแข่งขัน
ฮานอย	เวียดนาม	คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งเวียดนาม	ชนะเลิศ
เวียดนามได้เข้าร่วมการคัดเลือกเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2554[12] ซึ่งเวียดนามเคยเป็นเจ้าภาพกีฬาซีเกมส์ 2003 (พ.ศ. 2546) และได้รับการคัดเลือกเป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชียนบีชเกมส์ 2016 (พ.ศ. 2559) ซึ่งรัฐบาลเวียดนามจะลงทุนโครงสร้างพื้นฐานประมาณ 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 30 ล้านบาทไทย แก่เมืองที่ได้รับเลือก[13]

ซูราบายา	อินโดนีเซีย	คณะกรรมการกีฬาแห่งชาติอินโดนีเซีย	รองชนะเลิศ
ทางการอินโดนีเซียได้อ้างว่า ถูกสภาโอลิมปิกแห่งเอเชียสนับสนุนและขอให้ร่วมการคัดเลือกในครั้งนี้[14][15] ซูราบายาเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของประเทศอินโดนีเซีย รองจากจาการ์ตา ด้วยประชากรมากกว่า 2.7 ล้านคน (5.6 ล้านในเขตปริมณฑล) อินโดนีเซียเคยเป็นเจ้าภาพกีฬาเอเชียนเกมส์ 1962 (พ.ศ. 2505) ณ จาการ์ตา หลังจากที่พ่ายแพ้ไปทางการอินโดนีเซียได้อ้างว่าที่ฮานอยชนะ เกิดมาจากอิทธิพลของทางการจีนที่จะลงทุนในประเทศเวียดนาม[10]

เมืองที่ออกจากการคัดเลือก

เมือง	ประเทศ	คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ	ผลการแข่งขัน
ดูไบ	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	ยกเลิก
เป็นครั้งที่สองที่ดูไบได้ร่วมการคัดเลือก หลังจากที่เคยร่วมการคัดเลือกกีฬาเอเชียนเกมส์ 2014 (พ.ศ. 2557)[16] อย่างไรก็ตามทางดูไบได้ยกเลิกการคัดเลือกในนาทีสุดท้าย โดยหวังว่าจะร่วมคัดเลือกอีกครั้งในอนาคต[17]

ความกังวลและการถอนตัว

งบประมาณจัดการแข่งขันครั้งต่างๆ
ปี	เมือง	พันล้านดอลลาร์ สหรัฐ[18]
2002	ปูซาน	2.9
2006	โดฮา	2.8
2010	กว่างโจว	20
2014	อินช็อน	1.6

ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2557 ฝ่ายนิติบัญญัติของประเทศเวียดนามเกรงว่าอาจต้องใช้งบประมาณถึง 300 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 1 หมื่นล้านบาทไทย) ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงมากๆ นอกจากนี้สนามแข่งขันที่จะใช้จัดการแข่งขันครั้งนี้ ส่วนใหญ่เป็นสนามใหม่ไม่ได้ถูกใช้ในกีฬาซีเกมส์ 2003 [19] ถือเป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณในการก่อสร้าง นอกจากนี้อดีตประธานคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งเวียดนามยังออกมากล่าวว่า จุดประสงค์ของการจัดการแข่งขันครั้งนี้ไม่ได้สนับสนุนในเรื่องของการท่องเที่ยวในเวียดนาม[20]

อย่างไรก็ตาม เมื่อวันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2557 ประธานกรมสามัญการกีฬาและการฝึกอบรมทางกายภาพของเวียดนาม ออกมาแสดงความมั่นใจว่าร้อยละ 80 ของสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่และงบประมาณ 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 5 พันล้านบาทไทย) ก็เพียงพอสำหรับการจัดการแข่งขัน[18] อีกทั้งธนาคารโลก ออกมาประกาศว่า ไม่มีเงินให้เวียดนามกู้ยืมสำหรับนำไปใช้เป็นงบประมาณก่อสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เพื่อจัดการแข่งขันครั้งนี้[21]

ในที่สุด วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 เหงียน เติ๊น สุง นายกรัฐมนตรีของเวียดนาม ออกมาประกาศอย่างเป็นทางการ ขอถอนตัวจากการเป็นเจ้าภาพการแข่งขัน โดยเขาอ้างว่าปัญหาเศรษฐกิจและภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจ เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ต้องถอนตัวจากการเป็นเจ้าภาพการแข่งขันครั้งนี้ หลังจากการตัดสินใจดังกล่าว ได้มีสถิติออกมาว่า ประชาชนของเวียดนามส่วนใหญ่ เห็นด้วยสำหรับการตัดสินใจถอนตัวในครั้งนี้[22]

สภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ได้ประกาศว่าจะไม่มีค่าปรับที่ใช้เป็นบทลงโทษสำหรับการถอนตัวเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขัน[23]

ครั้งที่ 2 (เอเชียนเกมส์ 2018)

เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ในระหว่างการประชุมของสภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย ที่คูเวตซิตี ประเทศคูเวต ได้มีการประกาศอย่างเป็นทางการว่าจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย เป็นเมืองเจ้าภาพหลักสำหรับการแข่งขันในครั้งนี้ และใช้เมืองปาเล็มบัง และบันดุง เป็นเมืองรอง สำหรับการจัดการแข่งขัน แต่เลื่อนจากแผมเดิมจะจัดในปี 2019 (พ.ศ. 2562) มาเป็นปี 2018 (พ.ศ. 2561) เนื่องจากในปี 2019 ประเทศอินโดนีเซียจะมีการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร[24]

เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2557 ประเทศอินโดนีเซีย ได้ลงนามในสัญญาเป็นเมืองเจ้าภาพเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 18 โดยมีประธานคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งอินโดนีเซีย รีตา ซูโบโว ผู้ว่าราชการจาการ์ตา บาซูกี จาฮายา ปูร์นามา และผู้ว่าการเกาะสุมาตรา อเล็กซ์ นอร์ดิน เข้าร่วมในพิธีนี้[25]