หลังราชาภิเษกกษัตริย์พระองค์ใหม่ การรุกรานเวสเซ็กซ์ของพวกเดนท์ที่ป่าเถื่อนเริ่มต้นอีกครั้งในแทบจะทันที การรุกรานนอร์ธัมเบรียนำทัพโดยรักน่าร์ ล็อดบร็อค พวกไวกิ้งที่โหดร้ายรุกรานปล้นชิงทรัพย์ สังหารโหด และข่มขืน กระทำการต่ำช้าสร้างความหวาดกลัวให้กับชาวแซ็กซัน ทิ้งการทำลาย ความว่างเปล่า และซากปรักหักพังที่คุกรุ่นไว้ เป็นเหตุประชาชนเปล่งเสียงสวดมนต์ซ้ำแล้วซ้ำเล่ามากมายหลายครั้ง "จากความเกรี้ยวกราดของชาวนอร์ธ พระผู้เป็นเจ้า ที่พระองค์ส่งมาให้ข้า" พวกไวกิ้งที่ทำลายเวสเซ็กซ์ในตอนนั้นคือชาวเดนมาร์ก

กองทัพไวกิ้งขนาดใหญ่ขึ้นฝั่งในอีสต์แองเกลียในปีค.ศ.865 บัญชาการโดยแฮล์ฟดันและอิวาร์ผู้ไร้กระดูกที่ครั้งหนึ่งเคยขับเคลื่อนกองทัพที่อยู่เบื้องหลังการรุกรานอังกฤษของพวกไวกิ้ง

กองทัพของอิวาร์ยังคงอยู่ในอีสต์แองเกลียอยู่ระยะหนึ่ง เก็บเกี่ยวทรัพยากรจากการรุกรานครั้งสำคัญ เมืองวินเชสเตอร์ เมืองหลวงเก่าของเวสเซ็กซ์ ถูกเผาราบเป็นหน้ากลอง ในปีค.ศ.866 พวกไวกิ้งยึดยอร์ก ก่อตั้งอาณาจักรไวกิ้งของยอร์วิชในตอนเหนือของอังกฤษ แฮล์ฟดัน ลูกชายของผู้นำของไวกิ้ง รักน่าร์ ล็อดบร็อคกับแอสลัก ที่เป็นผู้บัญชาการกองทัพของไวกิ้งขึ้นเป็นกษัตริย์พระองค์แรกของยอร์ก

หนึ่งในการพัฒนาที่สำคัญที่สุดของการรุกรานเหล่านี้คือการผนวกเวสเซ็กซ์กับเมืองขึ้นทางตะวันออกเฉียงใต้เข้าเป็นอาณาจักรเดียวกัน กฎบัตรที่ออกในช่วงปีแรกของรัชสมัยของเอเธลเบิร์ทประกอบด้วยการลงนามของทั้งฝ่ายแซ็กซันและฝ่ายเคนต์

ชัยชนะยิบย่อยเหนือไวกิ้งผู้รุกรานมาจากฝีมือของชาวแซ็กซันแห่งแฮมพ์เชียร์และบาร์กเชียร์ภายใต้ผู้นำท้องถิ่นเอเธลวูล์ฟและออสริค พวกไวกิ้งยึดครองเกาะธาเน็ตที่พวกเขาใช้เวลาในช่วงฤดูหนาวที่นั่น พวกเขาได้รับเงินเพื่อสงบศึกจากชาวเคนต์ แต่ก็ไม่รักษาข้อตกลงตามนิสัยและเริ่มปล้นสะดมอังกฤษด้วยกองกำลังที่สร้างขึ้นมาใหม่หลังจากนั้นไม่นาน

แม้พงศาวดารจะกล่าวถึงชื่อเสียงด้านความไร้พระราชอำนาจทางการทหารของเอเธลเบิร์ท แต่ไม่มีเหตุการณ์ใดในรัชสมัยสั้นๆของพระองค์ที่ถูกบันทึกไว้