เนเธอร์แลนด์มีการก่อตั้งฟุตบอลแชมเปียนชิพระดับชาติขึ้นในปี ค.ศ. 1898 โดยนำผู้ชนะเลิศในลีกท้องถิ่นมาตัดสินหาแชมป์ในระบบเพลย์ออฟระดับชาติ[1] ทุกสโมสรที่เข้าร่วมการแข่งขันเป็นเพียงสโมสรสมัครเล่น โดยราชสมาคมฟุตบอลเนเธอร์แลนด์ (KNVB) สั่งห้ามผู้เล่นคนใดรับเงินเดือน หากพบจะตัดสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขันกับผู้เล่นคนนั้นทันที[2] ต่อมา ราวคริสต์ทศวรรษที่ 1950 มีการเรียกร้องให้มีการจัดตั้งระบบฟุตบอลอาชีพขึ้นในประเทศ หลังจากที่ผู้เล่นฝีเท้าดีหลายคนต้องย้ายไปเล่นในต่างประเทศเพื่อรับค่าตอบแทนที่ดีกว่า ผู้เล่นเหล่านี้มักจะถูกสมาคมฟุตบอลตัดชื่อไม่ให้ติดทีมชาติเนเธอร์แลนด์[3] เมื่อเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ที่เนเธอร์แลนด์ในปี ค.ศ. 1953 ผู้เล่นชาวดัตช์ที่เล่นในต่างประเทศ (ส่วนใหญ่เล่นอยู่ในลีกฝรั่งเศส) ได้จัดฟุตบอลการกุศลนัดพิเศษขึ้นเพื่อระดมทุนช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์น้ำท่วม โดยแข่งขันกับทีมชาติฝรั่งเศส แม้จะถูกสมาคมฟุตบอลคว่ำบาตรเกมครั้งนี้ แต่ผลการแข่งขันปรากฏว่าทีมเนเธอร์แลนด์สามารถเอาชนะทีมชาติฝรั่งเศสได้ 2-1 เป็นจุดที่กระตุ้นให้ประชาชนชาวเนเธอร์แลนด์ได้เห็นว่า ฟุตบอลอาชีพนำมาซึ่งการประสบความสำเร็จได้[4] จากกระแสเรียกร้องนี้ เนเธอร์แลนด์จึงได้มีการจัดตั้งลีกอาชีพขึ้นเมื่อฤดูกาล 1954-55[5]โดยสมาคมนักฟุตบอลอาชีพที่ตั้งขึ้นในนาม NBVB อย่างไรก็ตาม ราชสมาคมฟุตบอลยังไม่เห็นด้วยจึงได้จัดประชุมร่วมกับประธานสโมสรของสโมสรสมัครเล่นเดิม

ผลที่เกิดขึ้นคือ ราชสมาคมฟุตบอลและสมาคมนักฟุตบอลอาชีพได้จัดการแข่งขันแยกกัน โดยการแข่งขันแมตช์แรกระหว่างสโมสรฟุตบอลอาชีพคือแมตช์ระหว่างสโมสรอาลค์มาร์และสโมสรเฟนโล[2] หลังจากผ่านไปได้ 11 เกม สมาคมทั้งสองได้จัดประชุมกันอีกครั้งในเดือนกันยายนเพื่อเจรจารวมลีก ในที่สุด ทั้งสองลีกถูกยุบเลิกและรวมตัวกันกำเนิดลีกใหม่ในทีนที โดยมีสโมสรเดอ กราฟสคาป อัมสเตอร์ดัม อาลค์มาร์ ฟอร์ทูนา'54 ราปิดเยเซ โฮลลันด์สโปร์ต และโรดาสโปร์ต จากลีกสมาคมนักฟุตบอลอาชีพได้เข้าร่วมลีกใหม่ทันที สโมสรแรกที่ชนะเลิศการแข่งขันคือวิลเลิม ทเว[6]

ต่อมา ในฤดูกาล 1956-57 ราชสมาคมฟุตบอลได้สั่งยกเลิกลีกท้องถิ่น และก่อตั้งลีกเอเรอดีวีซีขึ้น โดยมี 18 สโมสรที่ดีที่สุดเล่นในลีกสูงสุดโดยไม่มีการเพลย์ออฟ มีสโมสรร่วมก่อตั้ง 18 สโมสร[7] และอายักซ์เป็นสโมสรแรกที่คว้าแชมป์ไปครอง[7]