เริ่มต้นอาชีพ

ดาวิดส์เริ่มต้นอาชีพของเขาที่อาเอฟเซ อายักซ์ ในปี 1991 การเปิดตัวครั้งแรกของเขาในวันที่6 กันยายน ชนะในบ้าน เหนือRKC วาลวิค 5-1 เขาช่วยให้อายักซ์ได้แชมป์เอเรดิวิซี ลีกสูงสุดในประเทศถึง 3 ครั้ง รวมทั้งความสำเร็จในระดับทวีปยุโรปกับยูฟ่าคัพ 1992 และยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 1995 ในการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกรอบชิงชนะเลิศ ปี 1996 เขายิงจุดโทษไม่เข้าครั้งแรกของอายักซ์ ซึ่งในที่สุดพวกเขาก็แพ้ให้กับยูเวนตุส ในขณะที่อายักซ์ เขาได้ฉายาว่า "พิตบูล" โดยผู้จัดการทีม หลุยส์ ฟาล กัลเนื่องจากสไตล์การเล่นของเขารุนแรงและการกัดในตำแหน่งกองกลาง

มิลานและยูเวนตุส

ในช่วงต้นฤดูกาล 1996-97 ดาวิดส์ย้ายไปประเทศอิตาลีเพื่อไปเล่นที่เอซีมิลาน หลังจากที่ไม่ประสบความสำเร็จซึ่งเขาล้มเหลวในการสร้างตัวเองในทีมแรก เขาย้ายไปยูเวนตุส ซึ่งเป็นคู่แข่งในลีก ในเดือนธันวาคม 1997 ด้วยค่าตัว 5.3 ล้านปอนด์.[3] หกปีที่ประสบความสำเร็จในตูรินตามมา และดาวิดส์ช่วยให้ยูเวนตุสได้แชมป์เซเรียอา ในปี 1998 2002 และ 2003 ผู้จัดการทีมยูเวนตุส มาร์เชลโล ลิปปี้ เคยอธิบายว่าเขาเป็น "ห้องเครื่องยนต์ส่วนตัว" วันที่17 พฤษภาคม 2001 ดาวิดส์ถูกแบนโดยฟีฟ่า เมื่อเขาผ่านการทดสอบสารต้องห้ามอนาบอลิค สเตียรอยด์ และนันโดรโลน[4] เขามักจะสร้างแรงบันดาลใจในทวีปยุโรป เขาเล่นได้ 15 นาที ทางสโมสรพยายามทำทุกวิธีเพื่อยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 2002-03 รอบชิงชนะเลิศ ก่อนที่จะแพ้เอซีมิลานในการยิงจุดโทษ

บาร์เซโลนา

ดาวิดส์เข้าร่วมทีมบาร์เซโลนาซึ่งยืมตัวมาจากยูเวนตุส เมื่อเดือนมกราคม 2004 และได้เข้าร่วมผ่านฤดูกาลที่สโมสรดิ้นรนอยู่ในกลางตารางและเมื่อเร็วๆนี้ แฟรงค์ ไรจ์การ์ด ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการทีมภายใต้ความกดดันเป็นอย่างมาก ดาวิดส์ทำให้บาร์ซาประสบความสำเร็จ การฟื้นตัวแบบที่เคยเห็นมาจบที่อันดับสองในลีก รองจากบาเลนเซีย[5] เมื่อเดินทางมาถึง ดาวิดส์ได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นตัวเร่งสำหรับการครอบงำสโมสรฟุตบอลในกาตาลุญญาของสเปนและสโมสรในทวีปยุโรป ในช่วงกลางถึงปลายของยุค 2000 และไรจ์การ์ดชนะลาลิกาในฤดูกาลถัดไป (หลังจากที่ 5 ปีไม่ได้แชมป์ลีกสูงสุด) และได้ดับเบิลแชมป์ (ลาลิกากับยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก) ในปี 2006[6]

อินเตอร์และสเปอร์ส

ในช่วงฤดูร้อนของปี 2004 เขาย้ายไปอินเตอร์มิลานถาวร ด้วยสัญญา 3 ปี[7] การเล่นกับอินเตอร์สิ้นสุดลงในเดือนสิงหาคม 2005 ซึ่งสัญญายังเหลืออยู่อีก 1 ปี เขาย้ายไปประเทศอังกฤษเพื่อเล่นในสเปอร์สด้วยค่าตัวฟรี[8] เขาได้ประสบความสำเร็จในสเปอร์สและกลายเป็นที่ชื่นชอบของแฟนบอลโดยทันที ประตูแรกและประตูเดียวของเขาคือนัดที่ชนะวีแกนนอกบ้าน 2-1[9] ดาวิดส์เล่นให้กับสเปอร์สในฤดูกาล 2005-06 และ 2006-07 ทั้งที่สโมสรได้ที่ 5 หลังจบฤดูกาล

กลับไปยังอายักซ์

ดาวิดส์กลับไปยังอายักซ์อีกครั้งเมื่อวันที่28 มกราคม 2007[10] และนัดแรกของเขาคือนัดที่อายักซ์พบทีมคู่แข่ง ไฟเยอโนร์ดเมื่อวันที่4 กุมภาพันธ์[11] หลังจากที่สลับไปกลางฤดูกาล ดาวิดส์ได้พิสูจน์คุณค่าสำหรับทีมอายักซ์อีกครั้ง เขาเป็นหนึ่งในกองกลางคนสำคัญในการประสานงานเพื่อได้แชมป์ดัตช์ เขาทำได้ประตูเดียว และแพ้ให้กับพีเอสวีในวันสุดท้ายของลีก นอกจากนี้เขายังมีบทบาทสำคัญในแคมเปญถ้วยของอายักซ์ เขามีความปลอดภัยสำหรับการแข่งขันเคเอ็นวีบีคัพสำหรับอายักซ์ จากการยิงจุดโทษในเกมพบกับอาแซด อัลค์มาร์

ก่อนที่จะเริ่มต้นฤดูกาล 2007-08 ดาวิดส์ขาหักในนัดกระชับมิตรก่อนฤดูกาลกับโก อเฮด อีเกิลส์ ในฝั่งเยื่อบุของเขาในรอบสามเดือน[12] ในเดือนพฤษภาคม 2008 ดาวิดส์กล่าวว่าเขาจะออกจากอายักซ์เมื่อสัญญาของเขาสิ้นสุดลงเมื่อวันที่30 มิถุนายน[13]