เฮนรี จอห์น เทมเพิล ไวเคานต์พาลเมอร์สตันที่ 3 (
อังกฤษ: Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston) เป็นรัฐบุรุษและนักการเมืองชาวอังกฤษผู้ได้ดำรงตำแหน่ง
นายกรัฐมนตรีสองสมัยในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 และยังเคยเป็นรัฐมนตรีการสงคราม, รัฐมนตรีต่างประเทศ ตลอดจนรัฐมนตรีปิตุภูมิ เขามักถูกเรียกโดยชื่อเล่นว่า "แพม" หรือ "พังพอน"
[1] เขาทำงานอยู่ในรัฐบาลเป็นระยะเวลายาวนานกว่า 58 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1807 จนอสัญกรรมในค.ศ. 1865 โดยเริ่มงานการเมืองครั้งแรกกับ
พรรคทอรี ก่อนที่จะย้ายไป
พรรควิกในทศวรรษที่ 1830 ในวาระที่สองของการเป็นนายกญ เขาถือเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกจากเสรีพรรคที่จัดตั้งขึ้นใหม่เขาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในช่วงที่สหราชอาณาจักรกำลังเรืองอำนาจในเวทีโลก และเป็นช่วงเวลาที่สหราชอาณาจักรมีชัยเหนือจีนใน
สงครามฝิ่นครั้งที่สองและเกิด
สนธิสัญญานานกิง หลังจากสงครามกับจีนสิ้นสุดลง รัฐบาลของพาลเมอร์สตันก็ต้องมุ่งความสนใจไปยัง
สงครามกลางเมืองอเมริกา โดยได้สนับสนุนฝ่าย
สมาพันธรัฐอเมริกา ซึ่งต้องการแยกตัวจากสหรัฐอเมริกาที่นำโดยประธานาธิบดี
อับราฮัม ลินคอล์น เนื่องจากหากสหรัฐอ่อนแอลงจะกลายเป็นผลดีต่อสหราชอาณาจักร
[2][3] อย่างไรก็ตาม ข้าวโพดจากสหรัฐฯยังมีความจำเป็นต่ออังกฤษมากกว่าฝ้ายจากสมาพันธ์ฯ ดังนั้นการเปิดศึกกับสหรัฐโดยตรงอาจได้ไม่คุ้มเสีย
[4] นอกจากนี้ รัฐบาลของพาลเมอร์สตันได้ส่งกำลังทหารไปประจำยัง
มณฑลแคนาดา (ขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร) มากขึ้น เนื่องจากถูกชักจูงว่า สหรัฐกับสมาพันธ์อาจจับมือกันรุกรานแคนาดา