แชมป์เฉพาะกาล (
อังกฤษ: Interim championship) หมายถึงตำแหน่งแชมป์ที่ให้ผู้ที่เหมาะสมครองตำแหน่งไปก่อน เนื่องจากแชมป์โลกตัวจริงไม่อาจจะชกได้จะเนื่องด้วยสาเหตุอันใดก็แล้วแต่ แต่เมื่อทั้งคู่พร้อม แชมป์เฉพาะกาลกับแชมป์โลกตัวจริงต้องชกกันเพื่อหาแชมป์โลกตัวจริง แต่ระหว่างที่เป็นแชมป์เฉพาะกาลสามารถชกป้องกันตำแหน่งกับผู้ท้าชิงได้ และมีสถานภาพเช่นเดียวกับแชมป์โลกตัวจริงทุกประการสถาบันที่ริเริ่มให้มีแชมป์เฉพาะกาล คือ
สภามวยโลก (WBC) โดยเริ่มให้มีในปี
พ.ศ. 2535 โดยนักมวยคนแรกที่เป็นแชมป์เฉพาะกาลคือ
บิกตอร์ ราบานาเลส นักมวยชาว
เม็กซิโก ในรุ่น
แบนตั้มเวท จากการชนะคะแนนโดยเทคนิคยกที่ 9
ลี ยง-ฮุน นักมวยชาวเกาหลีใต้ ในวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2535 ณ เดอะฟอรัม
อิงเกิลวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา เนื่องจากแชมป์โลกตัวจริงขณะนั้น คือ
โจอิจิโร ทัตสึโยชิ มีปัญหาด้านสุขภาพตา และต่อมาเมื่อได้ชกกันก็เป็นฝ่ายราบานาเลสชนะทีเคโอทัตสึโยชิได้แชมป์โลกมาครองสำหรับนักมวยไทยคนแรกที่เป็นแชมป์เฉพาะกาล คือ
ศิริมงคล สิงห์มนัสศักดิ์ ในรุ่นแบนตั้มเวท สภามวยโลก โดยได้มาในวันที่
9 สิงหาคม พ.ศ. 2539 ที่ สนามกีฬากลาง
จังหวัดพิษณุโลก เมื่อเป็นฝ่ายชนะทีเคโอ
โฆเซ ลุยส์ บูเอโน นักมวยชาวเม็กซิกันไปได้ในยกที่ 5ต่อมา
องค์กรมวยโลก (WBO) เริ่มให้มีตำแหน่งแชมป์เฉพาะกาลในปี พ.ศ. 2537 นักมวยคนแรกที่ครองแชมป์นี้องค์กรมวยโลก คือ
แมนนิง แกโลเวย์ นักมวยชาว
สหรัฐรุ่นเวลเตอร์เวท โดยได้จากการชนะทีเคโอ
แอนโทนี โจนส์ นักมวยชาวสหรัฐ เช่นเดียวกันกับแกโลเวย์ ในยกที่ 6 เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2537 ที่
โกลิเซโอ รูเบน โรดริเกซ บายามอน ปวยร์โตรีโกสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) เริ่มให้มีตำแหน่งแชมป์เฉพาะกาลในปี พ.ศ. 2541 นักมวยคนแรกที่ครองแชมป์นี้ของสหพันธ์มวยนานาชาติ คือ
รอเบิร์ต อเล็น นักมวยชาว
สหรัฐรุ่นมิดเดิลเวท โดยได้จากการชนะทีเคโอ
อับดุลลอฮ์ เราะมะฎอน นักมวยชาว
ซูดาน ในยกที่ 1 เมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2541 ที่
จอร์เจียโดม แอตแลนตา รัฐจอร์เจีย สหรัฐสมาคมมวยโลก (WBA) เริ่มให้มีตำแหน่งแชมป์เฉพาะกาลในปี
พ.ศ. 2541 นักมวยคนแรกที่ครองแชมป์นี้ของสมาคมมวยโลก คือ
การ์โลส บาร์เรโต นักมวยชาว
เวเนซูเอลา โดยได้จากการชนะคะแนน
เอกตอร์ อาเซโร ซานเชซ นักมวยชาว
โดมินิกัน ในวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2541 ที่กรุง
การากัส ประเทศ
เวเนซูเอลาส่วนนักมวยไทยรายแรกที่ครองแชมป์นี้ของสมาคมมวยโลก คือ
สงคราม ป.เปาอินทร์ โดยได้มาจากการชนะคะแนนโดยเทคนิค
รอนนี่ มากราโม นักมวยชาว
ฟิลิปปินส์ ในวันที่
30 มกราคม พ.ศ. 2542 ที่ ศาลาว่าการเมือง
พัทยา เมืองพัทยา
จังหวัดชลบุรีในปัจจุบัน สถานะของแชมป์เฉพาะกาลเปลี่ยนไป โดยทาง WBA ได้ริเริ่มตำแหน่งรองแชมป์อันดับสูงสุดที่ต่ำกว่าแชมป์เฉพาะกาล คือ WBA GOLD ในกรณีที่ตำแหน่งแชมป์เฉพาะกาลว่างผู้ที่ได้แชมป์ WBA GOLD จะมีศักดิ์เป็นรองแชมป์โลกอันดับสูงสุดจากแชมป์โลกตัวจริงทั้งปกติและซูเปอร์แชมป์ แชมป์ WBA GOLD สามารถชิงแชมป์กับแชมป์โลกตัวจริงหรือรองแชมป์โลกในอันดับ 2 เมื่อแชมป์โลกตัวจริงทั้งปกติหรือซูเปอร์แชมป์ในรุ่นนั้นตำแหน่งว่าง ส่วนผู้เป็นแชมป์เฉพาะกาลจะเป็นรองแชมป์โลกอันดับ 1 จะได้ชิงแชมป์โลกกับแชมป์โลกตัวจริงต่อไป ในกรณีที่แชมป์ WBA GOLD ว่างในขณะที่ทาง WBC แชมป์โลกเฉพาะกาล จะถูกเรียกว่า
แชมป์เฉพาะกาลสภามวยโลก (WBC Interim champion) รองแชมป์โลกอันดับ 1 จะถูกเรียกว่า
แชมป์เข็มขัดเงิน (WBC Silver champions)
