แบล็กเบอร์รีเป็นพืชยืนต้นแต่กิ่งเป็นกิ่งแบบพืชสองปีที่งอกจากลำต้นที่เป็นพืชยืนต้น[2]

ในปีแรกกิ่งใหม่จะงอกออกมาอย่างรวดเร็วและแข็งแรงจนยาวราว 3 ถึง 6 เมตร ที่เป็นกิ่งที่โค้งและเลื้อยตามพื้นดินหรือพันกันเป็นพุ่ม มีใบใหญ่ที่ประกอบด้วยใบเล็กห้าถึงเจ็ดใบ ในปีแรกกิ่งใหม่จะไม่ออกดอกออกผล ในปีที่สองกิ่งที่งอกจากปีก่อนหน้านั้นก็จะไม่เจริญเติบโตอีกแต่จะเริ่มออกดอกและผล[2] ขณะที่กิ่งใหม่ก็ยังคงงอกเพื่อที่ผลิตผลในปีต่อไป กิ่งทั้งปีแรกและปีที่สองจะมีหนามแหลมแข็ง แต่ก็มีสายพันธุ์ที่ผสมขึ้นที่ไม่มีหนามเพื่อให้เก็บผลง่ายขึ้น

แบล็กเบอร์รีป่าหรือแบล็กเบอร์รีที่โตตามธรรมชาติเป็นไม้ที่เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในป่า ตามเนินเขา ตามแนวพุ่มไม้ และตามพุ่มไม้สองข้างทางหรือสองข้างถนน เป็นไม้ที่สามารถเติบโตได้ในสภาพดินที่ไม่ใคร่ดีนักได้[1][3]

ดอกจะออกราวปลายฤดูใบไม้ผลิถึงต้นฤดูร้อน[2] แต่ละดอกก็จะมีเส้นผ่าศูนย์กลางราว 2 ถึง 3 เซนติเมตรมีกลีบสีขาวหรือชมพูอ่อนห้ากลีบ[2] ที่กลายเป็นผลตอนปลายฤดูร้อนราวเดือนสิงหาคม ผลที่สุกจะมีสีดำซึ่งเป็นที่มาของชื่อมีขนาดราวหัวนิ้วก้อย รสก็มีตั้งแต่เปรี้ยวจัดไปจนหวาน ที่เหมาะกับกินสดหรือทำแยมผลไม้

แบล็กเบอร์รีมีคุณค่าทางอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกายสูงที่รวมทั้งเส้นใยอาหาร (dietary fiber) วิตามินซี วิตามินเค กรดโฟลิก วิตามินบี และ เกลือแร่, แมงกานีส