แผนมาดากัสการ์ (เยอรมัน: Madagaskarplan) เป็นข้อเสนอจากรัฐบาลนาซีเยอรมันเพื่อโยกย้ายชาวยิวจากทวีปยุโรปไปยังเกาะมาดากัสการ์ ฟรันซ์ ราเดมาแคร์ หัวหน้าแผนกยิวของสำนักงานต่างประเทศเยอรมันได้เสนอความคิดนี้ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 ไม่นานก่อนที่ฝรั่งเศสถูกยึดครอง ข้อเสนอนี้ได้เรียกว่าสำหรับการมอบอำนาจในการควบคุมมาดากัสการ์ อาณานิคมของฝรั่งเศสแก่เยอรมนีในฐานะส่วนหนึ่งของข้อตกลงการยอมจำนวนของฝรั่งเศสความคิดของการจัดการชาวยิวเชื้อสายโปลใหม่ในมาดากัสการ์โดยรัฐบาลโปแลนด์ในปี ค.ศ. 1937[1][2] แต่กองกำลังเฉพาะกิจที่ได้ส่งไปเพื่อประเมินศักยภาพของเกาะซึ่งได้สรุปผลออกมาแล้วว่ามีเพียง 5,000 ถึง 7,000 ครอบครัวเท่านั้นที่จะสามารถอาศัยอยู่ได้หรือแม้แต่ประมาณไม่กี่ 500 ครอบครัวโดยการประเมินบางส่วน[lower-alpha 1] เพราะความพยายามของนาซีเพื่อส่งเสริมการอพยพประชากรชาวยิวของเยอรมนีในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สองเป็นเพียงบางส่วนที่ประสบความสำเร็จ ความคิดที่จะเนรเทศชาวยิวให้ไปยังเกาะมาดากัสการ์ได้ถูกรื้อฟื้นโดยรัฐบาลนาซีในปี ค.ศ. 1940ราเดมาแคร์ได้แนะนำเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน ค.ศ. 1940 มาดากัสการ์ควรจะจัดให้เป็นจุดหมายปลายทางสำหรับชาวยิวในยุโรป ด้วยการอนุมัติของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ อาด็อล์ฟ ไอช์มัน ได้เผยแพร่บันทึกข้อตกลงในวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1940 ได้เรียกร้องสำหรับให้มีการตั้งถิ่นฐานใหม่ของชาวยิวนับล้านคนต่อปีจากสี่ปี ด้วยเกาะที่ถูกควบคุมให้เป็นรัฐตำรวจภายใต้เอ็สเอ็ส พวกเขาได้สันนิษฐานว่าชาวยิวจำนวนมากจะต้องยอมรับเงื่อนไขที่รุนแรงที่ควรดำเนินตามแผนต่อไป[4] แผนนั้นกลับไร้ผลเนื่องจากการปิดล้อมทางทะเลของอังกฤษ ดังนั้นจึงถูกเลื่อนออกไปหลังจากนาซีได้พ่ายแพ้ในยุทธการที่บริเตนในเดือนกันยายน ค.ศ. 1940 และได้ถูกเก็บไว้อย่างถาวรในปี ค.ศ. 1942 ด้วยการเริ่มต้นของมาตรการสุดท้าย ซึ่งทำหน้าที่เป็นขั้นตอนทางจิตวิทยาที่สำคัญ[5]