แผ่นดินไหวครั้งนี้เกิดขึ้นจากรอยเลื่อนย้อนระดับความลึกปานกลางในแถบเทือกเขาฮินดูกูชที่ติดต่อและสัมพันธ์กับเทือกเขาหิมาลัย ซึ่งในทางธรณีวิทยา เทือกเขาเหล่านี้เกิดขึ้นจากการชนกันของแผ่นธรณีภาคสองแผ่น ได้แก่ แผ่นยูเรเชียและแผ่นอินเดีย โดยที่แผ่นอินเดียเคลื่อนที่ขึ้นไปทางทิศเหนือด้วยความเร็วประมาณ 37 มิลลิเมตรต่อปี ผลจากการชนทำให้แผ่นดินยกตัวขึ้นเป็นเทือกเขาหิมาลัย ซึ่งการกระทำนี้ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดแผ่นดินไหวอยู่เสมอ ทั้งยังเป็นพื้นที่เสี่ยงภัยแผ่นดินไหวขนาดใหญ่อีกด้วย[1]

ในภูมิภาคแห่งนี้ เมื่อเดือนเมษายนปีเดียวกันก็ได้เกิดแผ่นดินไหวขนาด 7.8 Mw มีจุดเหนือศูนย์กลางอยู่ในประเทศเนปาล ทำให้มีผู้เสียชีวิตเกือบ 9,000 คน เป็นแผ่นดินไหวที่รุนแรงที่สุดในรอบ 80 ปีของประเทศ แผ่นดินไหวขนาดใหญ่ครั้งหนึ่งในพื้นที่ใกล้เคียงกันกับครั้งนี้เกิดขึ้นเมื่อสิบปีก่อน เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2548 แผ่นดินไหวขนาดใกล้เคียงกัน (7.6 Mw) จุดศูนย์กลางอยู่ในแคชเมียร์ ทำให้มีผู้เสียชีวิตถึง 87,351 คน ประชากร 2,800,000 คนไร้ที่อยู่อาศัย ข้อสังเกตคือแผ่นดินไหวครั้งนั้นมีจุดศูนย์กลางอยู่ลึกลงไปเพียง 15 กิโลเมตร เทียบกับแผ่นดินไหวครั้งนี้ที่มีจุดศูนย์กลางลึกลงไปกว่า 212.5 กิโลเมตร