หลังจากแผ่นดินไหวครั้งแรก ได้เกิดแผ่นดินไหวตามอย่างรุนแรงอย่างน้อย 40 ครั้ง[7] ในเบื้องต้น สำนักงานสำรวจธรณีวิทยาสหรัฐอเมริกาได้รายงานว่า แผ่นดินไหวหลักมีศูนย์เกิดลึกลงไป 10.0 km (6.2 mi) วัดขนาดความรุนแรงได้ 6.4[1][8] ต่อมาปรับเหลือ 6.2 ในขณะที่ศูนย์วิทยาแผ่นดินไหวยุโรป-เมดิเตอร์เรเนียนวัดขนาดความรุนแรงได้ 6.1[9][10] และสถาบันธรณีฟิสิกส์และวิทยาภูเขาไฟแห่งชาติอิตาลีขนาดความรุนแรงได้ 6.0[11]

รายงานในช่วงแรกระบุถึงความเสียหายอย่างรุนแรงในเมืองอามาตรีเช (ใกล้จุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหว)[12] รวมทั้งในเมืองอัคคูโมลีและอาร์ควาตาเดลตรอนโต แซร์โจ ปีรอซโซ นายกเทศมนตรีเมืองอามาตรีเชกล่าวว่า "ที่นี่ไม่มีอามาตรีเชอีกแล้ว ครึ่งหนึ่งของเมืองถูกทำลายหมด"[13] ภาพถ่ายความเสียหายแสดงให้เห็นกองซากปรักหักพังขนาดใหญ่ในใจกลางเมือง โดยเหลือสิ่งปลูกสร้างไม่กี่แห่งที่ยังตั้งมั่นอยู่ได้ในพื้นที่รอบนอก[14] แรงสั่นสะเทือนและแผ่นดินไหวตามอีกหลายระลอกสามารถรู้สึกได้ทั่วพื้นที่ส่วนใหญ่ในภาคกลางของอิตาลี ซึ่งรวมถึงโรม, เนเปิลส์ และฟลอเรนซ์[15]

นอกจากความเสียหายแก่ชีวิตแล้ว แผ่นดินไหวครั้งนี้ยังสร้างความเสียหายแก่มรดกทางวัฒนธรรมเป็นวงกว้าง ในเมืองอามาตรีเช ด้านหน้าและหน้าต่างกลมของโบสถ์ซานตากอสตีโนพังทลาย ส่วนในกรุงโรม แรงสั่นสะเทือนยังก่อให้เกิดรอยร้าวในโรงอาบน้ำการากัลลาสมัยโรมันด้วย[16]