ครั้งนั้น นายเจียร์ นักมวยชาวเขมรจากพระตะบองซึ่งมีชื่อเสียงในด้านคงกระพันชาตรี เคยชกคนตายมาแล้ว เข้ามาเปรียบมวยในกรุงเทพฯ พระชลัมภ์พิสัยเสนีย์จึงเสนอนายแพ เลี้ยงประเสริฐขึ้นชกด้วย นายแพขึ้นชกกับนายเจียร์ที่สนามหลักเมืองเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471[1] ผลการชกปรากฏว่า นายแพ ชนะน็อค นายเจียร์ในยกที่ 3 โดยขณะที่นายเจียร์ชกหมัดเหวี่ยงเข้าหา นายแพได้ปล่อยหมัดคู่แบบหมัดหงายที่เรียกหนุมานถวายแหวนถูกบริเวณลูกกระเดือกของนายเจียร์ นายเจียร์ชะงักอยู่กับที่ ทำท่าจะล้มเข้าหานายแพ นายแพไม่ทิ้งนาทีทองเข้าชกกระหน่ำใส่นายเจียร์จนทรุดลงนั่งบนเชือก นายแพถอยออกมาปรากฏว่านายเจียร์ทรุดลงกับพื้นหมดสติ พี่เลี้ยงพยายามประคองไปปฐมพยาบาลแต่ไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลยจนเสียชีวิตระหว่างนำส่งโรงพยาบาล

การตายของนายเจียร์ทำให้นายแพถูกจับด้วยข้อหาฆ่าคนตายและถูกขัง จนกระทั่งถูกปล่อยตัวใน 4 ทุ่มของวันเดียวกัน[2] พระยาเทพหัสดินทร์ นายสนามในครั้งนั้นได้วิ่งเต้นช่วยเหลือ ในที่สุดนายแพถูกปล่อยตัวเพราะกฎหมายที่ใช้อยู่ในครั้งนั้นระบุว่า การตายที่เกิดขึ้นจากการชกมวยที่ต่างฝ่ายต่างสมัครใจมาชกกันเองนั้น ถือว่าไม่มีความผิด ดังที่เคยทีบัญญัติไว้ในกฎหมายตราสามดวงว่า[3]

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเหตุให้กระทรวงมหาดไทยสั่งห้ามการชกมวยคาดเชือกทั่วราชอาณาจักร ให้สวมนวมแทน