สภาพแวดล้อมในอดีตของดินดอนสามเหลี่ยมจะเป็นลักษณะของธารน้ำแข็ง เพราะเมื่อก่อนถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง ซึ่งอยู่ในยุคน้ำแข็งและยุคน้ำแข็งละลาย เมื่อน้ำแข็งละลาย ก็มีการพัฒนามาเป็นแม่น้ำต่างๆ โดยได้พาตะกอนจากพื้นดินโดยเฉพาะบริเวณที่เป็น ที่ราบธารน้ำแข็งรัสเซีย ลักษณะของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำยูรัลเริ่มมีการคงสภาพในช่วงไพลสโตซีน (Pleistocene)[2]

แม่น้ำยูรัล เริ่มมีการเปลี่ยนตำแหน่งและทิศทางในช่วงหลังยุคที่น้ำทะเลลด โดยมีการขยายตัวไปถึง 32 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ 522 ตารางกิโลเมตร และยื่นเข้าไปในคาบสมุทรเปชนอย (Peshnoy) ในประเทศคาซัคสถาน

ในแต่ละปี แม่น้ำยูรัลจะมีการกัดเซาะจากคลื่นและจากการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล เกิดเป็นลักษณะของทางน้ำ เมื่อตะกอนมีการสะสมตัวมากขึ้นจะเกิดเป็นลักษณะของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำยูรัล ซึ่งจะแสดงลักษณะการกระทำที่เกิดจากแม่น้ำเป็นหลัก[3]