ความยาวของแม่น้ำหวงกัง 87.2 กิโลเมตร ความลาดชันเฉลี่ยของพื้นแม่น้ำคือร้อยละ 1.44 และพื้นรับน้ำฝนของลุ่มน้ำประมาณ 1317 ตารางกิโลเมตร แต่ไม่มีขอบเขตที่แน่นอนสำหรับการแบ่งสันปันน้ำของแม่น้ำ ที่ต้นน้ำมีอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ มีพื้นที่ลุ่มน้ำมีเนื้อที่ประมาณ 1,621 ตารางกิโลเมตร[1] ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของอำเภอเหราผิง เขตเฉาอัน ในกวางตุ้ง (เป็นเนื้อที่ประมาณ 1,588 ตารางกิโลเมตร[2]) และบางส่วนเล็ก ๆ ของอำเภอเจ้าอาน ในจางโจว มณฑลฝูเจี้ยน

แม่น้ำสาขา

แควของแม่น้ำหวงกังประกอบด้วยแม่น้ำสาขาหลัก 8 สายและสาขาย่อยอีกกว่า 10 สาย แม่น้ำเดิมมีทางคดเคี้ยวและน้ำท่วมบ่อยมาก ต่อมาแม่น้ำถูกปรับให้ตรง ทำให้ลดปัญหาน้ำท่วมให้หมดไปได้ นอกจากนี้ยังมีคลองชลประทานและคลองผันต่าง ๆ ตามแนวชายฝั่งมากมาย[2]

สามเหลี่ยมปากแม่น้ำ

แต่เดิมปากแม่น้ำออกสู่ทะเล ก่อนปี ค.ศ. 1958 ปลายน้ำตอนล่างของมันถูกแบ่งออกเป็นหกแคว ได้แก่ ห้วยซี (西溪), ห้วยจูเกอ (猪哥溪), ห้วยหฺยวีฉู (渔橱溪), ห้วยต้าอ้าว (大澳溪), ห้วยตง (东溪) และห้วยตงน้อย (东溪仔) ซึ่งก่อตัวเป็นสามเหลี่ยมปากแม่น้ำหวงกัง หลายหมู่บ้านและเมืองหวงกัง ตั้งขึ้นบนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำนี้ ในปี ค.ศ. 1958 เนื่องจากการถมทะเลของอำเภอเหราผิง และโครงการปรับปรุงแม่น้ำหวงกัง ลำน้ำกระแสหลักจึงเปลี่ยนไปที่ห้วยตงไหลออกสู่ทะเลเพียงสายเดียว แม้ยังมีห้วยที่เหลืออยู่แต่ไม่สามารถออกสู่ทะเลได้ จากการปรับขยานคลองชลประทาน ลำน้ำบางส่วนในเมืองไม่เหมาะสำหรับดื่มเนื่องจากมลพิษร้ายแรง[3]