ในอดีตเคยเชื่อว่า แม่หอบ มีเพียงชนิดเดียว คือ Thalassina anomala มาอย่างยาวนาน แต่ปัจจุบันได้มีการศึกษาเพิ่มเติมในปี ค.ศ. 2009 โดยนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาด้านครัสเตเชียนชาวเวียดนาม เหงียน หง็อก-โฮ และมิเชลล์ เดอ แซงต์ ลอรองต์ ชาวฝรั่งเศส พบว่ามีแปดชนิดและพบซากดึกดำบรรพ์ โดยจัดให้วงศ์ Thalassinidae อยู่ในอันดับฐาน Gebiidea พร้อมกับวงศ์ Upogebiidae,Axianassidae และLaomediidae [9][10]

ประกอบไปด้วย: [9]

• Thalassina anomala Herbst, 1804 – อินโด-เวสต์แปซิฟิก, ชื่อพ้อง T. maxima
• Thalassina gracilis Dana, 1852 – ประเทศไทย, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย และตะวันตกเฉียงเหนือของออสเตรเลีย
• Thalassina kelanang Moh & Chong, 2009 – มาเลเซีย
• Thalassina krempfi Ngoc-Ho & de Saint Laurent, 2009 – เวียดนาม, สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย
• Thalassina pratas Lin, Komani & Chan, 2016 – จีน
• Thalassina spinirostris Ngoc-Ho & de Saint Laurent, 2009 – สิงคโปร์, มาเลเซีย
• Thalassina spinosa Ngoc-Ho & de Saint Laurent, 2009 – อินโดนีเซีย, อินเดีย และปาปัวนิวกินี
• Thalassina squamifera de Man, 1915 – ประเทศไทย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย, ปาปัวนิวกินี, หมู่เกาะโซโลมอน, ฟิจิ, ตอนเหนือของออสเตรเลีย

และซากดึกดำบรรพ์, Thalassina emerii พบที่ทางตอนเหนือของออสเตรเลีย, ปาปัวนิวกินี และอินโดนีเซีย[9]