แรพโซดีอินบลู (อังกฤษ: Rhapsody in Blue) เป็นผลงานประพันธ์ของจอร์จ เกิร์ชวินสำหรับบรรเลงเดี่ยวเปียโนร่วมกับวงดนตรีแจ๊ส เกิร์ชวินแต่งเพลงนี้ในปี ค.ศ. 1924 โดยผสมผสานระหว่างแนวดนตรีคลาสสิกกับเทคนิคการเล่นแบบแจ๊สและแร็กไทม์ เป็นผลงานในแนวทดลองชิ้นแรกๆ ของเขา ซึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง สร้างชื่อเสียงให้กับเกิร์ชวินในฐานะนักแต่งเพลง ได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นดนตรีที่สื่อถึงเอกลักษณ์ของความเป็นนิวยอร์ก และเป็นเพลงหนึ่งที่ได้รับความนิยมที่สุดในสหรัฐอเมริกา [1]เกิร์ชวินแต่งเพลงนี้โดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากการนั่งรถไฟสายบอสตัน-นิวยอร์ก โดยใช้จังหวะดนตรีเลียนแบบเสียงรางรถไฟ [2] และจากภาพจิตรกรรมสีน้ำมันชื่อ Nocturne in Black and Gold: The Falling Rocket และ Arrangement in Gray and Black ผลงานของของเจมส์ แม็คนีลล์ วิสต์เลอร์ [3]เกิร์ชวินใช้เวลาแต่งเพลงนี้เพียง 5 สัปดาห์ให้กับวงดนตรีของพอล ไวท์แมน เพื่อใช้สำหรับบรรเลงในการแสดงคอนเสิร์ต An Experiment in Modern Music ที่หอประชุม Aeolian ในย่านไทม์สแควร์ [4] ในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1924 คอนเสิร์ตครั้งนี้มีนักแต่งเพลงคนสำคัญหลายคนเข้าร่วมแสดงและชมด้วย เช่น จอห์น ฟิลิป ซูซา, เซียร์เกย์ รัคมานีนอฟ [5] ในการแสดงรอบปฐมทัศน์นี้ จอร์จ เกิร์ชวินเป็นผู้เล่นเปียโนด้วยตัวเองผลงานเพลงนี้ปรากฏในภาพยนตร์แอนิเมชันของดิสนีย์เรื่อง แฟนเทเชีย 2000 [6]