พร่างพรายแสง ดวงดาวน้อยสกาวส่องฟากฟ้า เด่นพราวไกลแสนไกลดั่งโคมทอง ส่องเรืองรุ้งในหทัยเหมือนธงชัย ส่องนำจากห้วงทุกข์ทน พายุฟ้า ครืนข่มคุกคามเดือนลับยาม แผ่นดินมืดมนดาวศรัทธา ยังส่องแสงเบื้องบนปลุกหัวใจ ปลุกคนอยู่มิวายขอเยาะเย้ย ทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญคนยังคง ยืนเด่นโดยท้าทายแม้นผืนฟ้า มืดดับเดือนลับละลายดาวยังพราย ศรัทธาเย้ยฟ้าดินดาวยังพราย อยู่จนฟ้ารุ่งราง