อัลบั้มนี้เริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนภาพลักษณ์ใหม่ ดนตรีใหม่ ทีมงานนักแต่งเพลงใหม่ และโปรดิวเซอร์ใหม่ รวมถึงการสังกัดค่ายโซนี มิวสิก ของเซลีน (เป็นอัลบั้มแรกที่ออกจำหน่ายภายใต้เครื่องหมายการค้าของ โซนี มิวสิก) [1] เพลงในอัลบั้มนี้ส่วนมากเป็นผลงานการประพันธ์ของ Eddy Marnay พร้อมกับนักแต่งเพลงชาวฝรั่งเศส-แคนาดา อีก 2 คนคือ ลุก ปลามงดง ซึ่งเซลีนได้ร่วมงานในภายหลังในอัลบั้ม ดียงชองเตอปลามงดง

อัลบั้มนี้ได้รับดับเบิลพลาตตินัมสำหรับยอดขายมากกว่า 200,000 แผ่นในแคนาดา เซลีนได้รับรางวัลเฟลิกซ์ 4 รางวัล ในเกแบ็ก มีซิงเกิลที่ติดอันดับ 1 ใน 10 ถึง 6 เพลง อันได้แก่ "องทราแวร์เซิงมีรัวร์" (อันดับที่ 2), "แอ็งกอญีโต" (อันดับที่ 1), "โลลีตา (โทรเฌินปูแรเม)" (อันดับที่ 1), "กอเมิงเกอร์ฟรัว" (อันดับที่ 1), "เดลีฟวร์-มัว" (อันดับที่ 4) และ "ดาบอร์ แซกัวลามูร์?"(อันดับที่ 1) "เดลีฟวร์-มัว" ได้นำมาร้องใหม่อีกครั้งโดยนักร้องชาวฝรั่งเศส อาลิซาเบธ เดลี ในอัลบั้ม เลิฟอินเดอะแชโดวส์

เพลง "Partout je te vois" ได้นำมาปรับปรุงเนื้อร้องเป็นภาษาอังกฤษในชื่อว่า "แฮฟอะฮาร์ต" อันเป็นส่วนหนึ่งของอัลบั้ม ยูนิซัน ที่ออกจำหน่ายใน พ.ศ. 2533

แอ็งกอญีโต มีรายชื่อเพลงแตกต่างกัน โดยที่จำหน่ายในฝรั่งเศส เมื่อวันที่ [[3 ตุลาคมล] พ.ศ. 2531 มีเพลง with different tracklist, came out in France on October 3 1988. It included "เนอปาร์เตปาซองมัว" ซึ่งชนะการประกวดยูโรวิชชั่นซอง ในปีพ.ศ. 2531 และ "Ma chambre" ทั้งสองเพลงได้นำมาออกจำหน่ายในหน้า-B ของซิงเกิลที่จำหน่ายในแคนาดา แอ็งกอญีโต ได้นำมาออกจำหน่ายใหม่อีกครั้งในประเทศฝรั่งเศส ในปี พ.ศ. 2535 โดยใช้รายชื่อเพลงตามฉบับที่จำหน่ายในแคนาดา

"ฌูร์เดอเฟียฟวร์" ออกจำหน่ายแบบซิงเกิลในเดนมาร์ก ในปีพ.ศ. 2531

เซลีน ดิออนได้ออกคอนเสิร์ตทัวร์ในเกแบ็ก ในปีพ.ศ. 2531

แอ็งกอญีโต ขึ้นอันดับสูงสุดที่ 65 ในชาร์ตเบลเยี่ยม วอลโลนี เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2538 (8 ปีภายหลังการออกจำหน่ายอัลบั้ม)

Jean-Alain Roussel หนึ่งในโปรดิวเซอร์ที่ทำงานกับศิลปินดังๆมาแล้ว อาทิ Joan Armatrading, Olivia Newton-John, Cat Stevens และ Elkie Brooks เพลงอื่นๆอำนวยการสร้างโดย Pierre Bazinet และ Aldo Nova ซึ่งทำงานร่วมกับเซลีน ในอัลบั้มภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส ในภายหลัง