แฮนคอคพาร์ค ได้รับการพัฒนาในปีช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1920 โดยครอบครัว Hancock จากผลกำไรที่ได้รับจากการขุดเจาะน้ำมันในพื้นที่ไร่ลาเบรอา (Rancho La Brea) พื้นที่ดังกล่าวเป็นชื่อของ George Allan Hancock นักพัฒนาผู้ใจบุญซึ่งแบ่งพื้นที่ในปีช่วง ค.ศ. 1920 [3] [4] แฮนค็อกเกิดและเติบโตในบ้าน (ซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่พิพิธภัณฑ์บ่อน้ำมันลาเบรอา) และได้รับมรดก 4,400 เอเคอร์ (18 ตารางกิโลเมตร) จากพันตรีเฮนรีแฮนค็อก พ่อของเขาได้ซื้อมาจากไร่ลาเบรอาซึ่งเป็นทรัพย์สินของของครอบครัวโฮเซ จอร์ชา โรชา[5]

กลุ่มนักกิจกรรมของแฮนค็อกพาร์คมีส่วนสำคัญในการผ่านคำสั่งห้ามของรัฐสภาในปี 1986 ในการขุดอุโมงค์ผ่านพื้นที่ใกล้เคียง คำสั่งห้ามซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสมาชิกสภาคองเกรส เฮนรี แว็กซ์แมน เพื่อป้องกันไม่ให้ รถไฟใต้ดินสายสีแดง ถูกสร้างไปตาม ถนนวิลเชอร์ (Wilshire Boulevard) ซึ่งเลียบตามแนวของแฮนคอคพาร์ค[ต้องการอ้างอิง]