ประวัติ ของ โจหงอ

เฉา ซฺวี (曹盱) เป็นบิดาของโจหงอ (เฉา เอ๋อ) เฉา ซฺวีเป็นหมอผีที่นำการทำพิธีกรรมที่ช่าง-ยฺหวี (上虞) ในพิธีกรรมของเทศกาลแข่งเรือมังกร (เทศกาลไหว้บ๊ะจ่าง) ในปี ค.ศ. 143 เฉา ซฺวีพลัดตกลงไปในแม่น้ำชุ่น เหล่าชาวช่าง-ยฺหวีค้นหาเฉา ซฺวีเป็นขนานใหญ่เป็นเวลา 17 วันแต่ไม่พบ โจหงอบุตรสาวอายุ 13 ปีของเฉา ซฺวีจึงตัดสินใจค้นหาบิดาในแม่น้ำโดยความกตัญญู (孝, เซี่ยว) หลังจากนั้น 5 วัน โจหงอปรากฏตัวขึ้นเหนือน้ำพร้อมกับบิดาในอ้อมแขน ทั้งคู่เสียชีวิตจากการจมน้ำ วีรกรรมนี้ทำให้โจหงอกลายเป็นเด็กสาวที่มีชื่อเสียงอย่างมาก กลายเป็นตัวอย่างในตำราในเรื่องความกตัญญู ความเคารพนับถือที่มีต่อโจหงอเริ่มขึ้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โจหงอได้รับชื่อรองย้อนหลังเป็น "โจเฮาลี"[1](曹孝女 เฉา เซี่ยว-นฺหวี่; แปลว่า "บุตรสาวกตัญญูแซ่เฉา (โจ)") แปดปีต่อมาในปี ค.ศ. 151 มีการสร้างศาล[3] และสุสานขึ้นเพื่อเป็นที่ระลึกถึงโจหงอและเพื่อเป็นเกียรติแก่การเสียสละของโจหงอเพื่อช่วยเหลือบิดา มีการสร้างศิลาจารึกเพื่อเป็นเกียรติแก่โจหงอ แต่ภายหลังได้สูญหายไป ในปี ค.ศ. 1093 ไช่ เปี้ยน (蔡卞) ทำศิลาจารึกที่คล้ายคลึงกันเพื่อเป็นเกียรติแก่โจหงอ[4][5] แม่น้ำชุ่นถูกเปลี่ยนชื่อเป็นแม่น้ำโจหงอเพื่อเป็นเกียรติแก่โจหงอ