วันที่ 11 มีนาคม 2011 หลังจากเหตุการณ์แผ่นดินไหว ได้มีบางสิ่งที่ดูเหมือนมาป้องกันภัยพิบัติทางทะเล โดยมีพื้นดินที่ยกตัวสูงขึ้นมา และมีการเรียกสิ่งที่ปรากฏนี้ว่า "ตากำแพง"[2] โดยเป็นชื่อที่เหล่าเด็กประถมในเมืองตั้งชื่อให้ตามลักษณะรูที่ปรากฏบนกำแพง ซึ่งมีความสูงโดยเฉลี่ย 1-3 เมตร และความกว้างโดยประมาณ 5-8 เมตร ส่วนที่สูงมากมีความสูงถึง 15 เมตร โดยมีความยาวรวม 10 กิโลเมตรจากเหนือจรดใต้ ซึ่งทั้งทางถนน, น้ำประปา, ไฟฟ้า และแก๊ส ต่างตกอยู่ในภาวะที่เป็นอัมพาต

"ฮิโรเสะ ยาสุโฮะ" เด็กสาวที่ต้องการพื้นที่สงบ ๆ นั่งคิดคนเดียวถึงชีวิตที่ตนเองต้องการ จึงมานั่งหลบมุมอยู่คนเดียวที่ตากำแพงเพื่อหลีกเลี่ยงเพื่อนฝูง กระทั่งเธอได้พบกับชายคนหนึ่งที่ร่างกายเปลือยเปล่านอนอยู่ในดินใกล้ ๆ กับเธอ ในสภาพที่จำไม่ได้ว่าตัวเองคือใคร เมื่อสองคนได้พบกัน ฝ่ายเด็กหนุ่มคนนี้ก็ได้ปกป้องยาสุโฮะ และค้นหาตัวตนของตัวเอง พร้อมกับต่อสู้กับศัตรูที่คิดร้ายกับตนเองด้วยพลังพิเศษที่เขาเรียกมันว่า "สแตนด์" หลังจากนั้นเด็กหนุ่มคนนี้ก็ได้รับอุปการะจากครอบครัวฮิงาชิคาตะด้วยจุดประสงค์บางอย่างที่คลุมเคลือ และตั้งชื่อเขาว่า "ฮิงาชิคาตะ โจสุเกะ" ตามชื่อสุนัขของยาสุโฮะ โจสุเกะอยู่อาศัยในบ้านฮิงาชิคาตะในฐานะลูกชายคนหนึ่ง แต่ทุกอย่างมันไม่ได้สงบสุขง่าย ๆ เช่นนั้น เพราะโจสุเกะและยาสุโฮะต้องเจอกับเรื่องแปลกประหลาด รวมถึงปริศนาลึกลับมากมายที่ทยอยเข้าหาพวกเขา ปริศนาของตระกูลฮิงาชิคาตะที่เกี่ยวข้องกับตระกูลโจสตาร์ในอดีต, จุดประสงค์ที่แท้จริงของตระกูลฮิงาชิคาตะ และที่สำคัญ เบาะแสของตัวตนที่แท้จริงของโจสุเกะว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใคร

จากข้อมูลที่ได้รับจากคาเรระ ซาคุนามิ โจสุเกะได้ค้นพบแล้วว่าที่จริงแล้วเขาคือร่างที่รวมกันของคน 2 คนได้แก่ "คิระ โยชิคาเงะ" กะลาสีหนุ่มผู้ทำงานเป็นแพทย์ของกองทัพเรือและชายลึกลับอีกคนนามว่า "คูโจ โจเซฟุมิ" ซึ่งทั้ง 2 คนนี้เป็นผู้ใช้สแตนด์และมีความสามารถที่คล้ายกับสแตนด์ของโจสุเกะ ทางยาสุโฮะได้พบกับคิระ โฮลี่ โจสตาร์ ซึ่งเป็นมารดาของคิระ โยชิคาเงะ โฮลี่ได้ป่วยเป็นโรคประหลาดที่มองเห็นมนุษย์เป็นสิ่งของ นอกจากนี้ทั้งโจสุเกะ ยาสึโฮะ และสมาชิกในบ้านฮิงาชิคาตะต่างถูก "มนุษย์อัคนี" เข้ามาเล่นงานและกุมความลับของผลไม้ลึกลับนามว่า "โรคาคาคา" ที่สามารถรักษาอาการป่วยลึกลับของตระกูลฮิงาชิคาตะที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคน การต่อสู้ของพวกโจสุเกะกับเหล่ามนุษย์อัคนีจะลงเอยเช่นไรก็ไม่รู้