ไม่กี่นาทีหลักจากการปล่อยตัวจรวดขึ้นฟ้าในเวลา 8.40 นาฬิกา ตามเวลาสากลเชิงพิกัด ตามที่ลูกเรือรายงานว่ารู้สึกว่าเหมืออยู่ในสภาพของอารมณ์ไร้น้ำหนัก และแผงควบคุมจรวดได้แจ้งว่า ตัวขับเชื้อเพลิงของจรวดล้มเหลว โดยที่เสอร์เจีย เคอร์ไคยอส ได้อธิบายว่าเกิดจากที่จุลอุกกาบาตได้พุ่งชนตัวจรวดชั้นที่หนึ่งและสอง ถือเป็นเรื่องสุดวิสัย เกิดขึ้นได้ตลอดในอวกาศ[7] ในระยะเวลาสั้น นักบินอวกาศได้ตัดสินใจดีดแคปซูลจากจรวดตกลงมาตามแนวกระสุนปืนด้วยความเร็วมากถึง 6-7 เท่าของแรงโน้มถ่วงโลก แต่นักบินอวกาศได้ตกลงมาอย่างปลอดภัยทุกประการ[8] ซึ่งความเร็วอยู่ที่ 1,800 เมตร/วินาที และด้วยความเร็ว[ต้องการอ้างอิง] 50 กิโลเมตร (31 ไมล์)[9] จรวดขึ้นไปได้ถึงในระยะทาง 93 km (58 mi) ก่อนตกลงมาโดยใช้เวลา 19 นาที และอีก 41 วินาที[10]

ในเวลา 8.55 นาฬิกา ตามเวลาสากลเชิงพิกัด ทีมกู้ภัยและค้นหาได้พบลูกเรือและจรวจในระยะทาง 402 กิโลเมตร (250 ไมล์) จากลานปล่อยตัวยาน ในที่ 20 กิโลเมตร (12 ไมล์) ทางตะวันออกเมืองแจสคาร์สกัน, ประเทศคาซักสถาน[11]หลังจากที่ทีมกู้ภัยและค้นหาได้ช่วยเหลือในเวลา 25 นาที นาซาได้แจ้งว่าได้อยู่กับอเลกเสย์ กับนิค นาซา ทีวี ได้ปล่อยภาพของลูกเรือทั้งสองที่กำลังตวจร่างกายก่อนที่จะไปที่ท่าอากาศยานแจสคาร์สกัน เวลา 12.04 นาฬิกา ตามเวลาสากลเชิงพิกัด[12] นักบินอวกาศได้เจอครอบครัว และญาติที่ไบโคนูร์คอสโมโดรม[13] ก่อนที่จะกลับมอสโก[14]