โซลิดาริตี (โปแลนด์: Solidarność;  [sɔlʲiˈdarnɔɕtɕ], อังกฤษ: Solidarity; ชื่อเต็ม: Independent Self-governing Trade Union "Solidarity"—Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność [ɲezaˈlɛʐnɨ samɔˈʐɔndnɨ ˈzvjɔ̃zɛk zavɔˈdɔvɨ sɔliˈdarnɔɕt͡ɕ]) เป็นสหภาพแรงงานโปแลนด์ที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2523 ที่อู่ต่อเรือเลนิน (ปัจจุบันคืออู่ต่อเรือกดัญสก์) ภายใต้การนำของแลค วาแวนซา เป็นสหภาพแรงงานแรกของประเทศในสนธิสัญญาวอร์ซอที่ไม่ได้ควบคุมโดยพรรคคอมมิวนิสต์ มีจำนวนสมาชิกมากที่สุดถึง 9.5 ล้านคน (อาจถึง 10 ล้านคน) ในช่วงก่อนเดือนกันยายน พ.ศ. 2524[1][2] ซึ่งสมาชิกเป็นหนึ่งในสามของประชาชนวัยทำงานทั้งหมดของโปแลนด์[3]ในช่วงปี พ.ศ. 2523 ขบวนการได้เคลื่อนไหวทางสังคมในวงกว้างในการต่อต้านรัฐ โดยใช้วิธีดื้อแพ่งเพื่อแสดงสิทธิของชนชั้นแรงงานและความต้องการเปลี่ยนแปลงทางสังคม[4] รัฐบาลพยายามที่จะทำลายสหภาพโดยการออกกฎอัยการศึกในโปแลนด์ซึ่งกินเวลาตั้งแต่ธันวาคม พ.ศ. 2524 ถึงเดือนกรกฎาคมปี พ.ศ. 2526 และตามมาด้วยหลายปีของการปราบปรามทางการเมืองตั้งแต่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2525 แต่สหภาพยังคงอยู่รอดและในที่สุดรัฐบาลก็ถูกบังคับให้ต้องเจรจาต่อรองกับโซลิดาริตี ในช่วงเวลานั้นสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2และสหรัฐอเมริกาได้ให้การสนับสนุนทางการเงินอย่างลับ ๆ แก่สหภาพ คาดว่าอาจมากถึง 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[5]การเจรจาโต๊ะกลมระหว่างรัฐบาลและสหภาพนำไปสู่การเลือกตั้งกึ่งเสรีในปี พ.ศ. 2532 ในเดือนธันวาคมปี พ.ศ. 2533 วาแวนซาได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐโปแลนด์ตั้งแต่นั้นมาโซลิดาริตีได้กลายเป็นสหภาพแรงงานเสรีนิยมแบบดั้งเดิมมากขึ้น สมาชิกได้ลดลงถึง 680,000 ในปี พ.ศ. 2553[2]และ 400,000 ในปี พ.ศ. 2554[1]