โทเฟิล

โทเฟิล (อังกฤษ: Test Of English as a Foreign Language: TOEFL /ˈtoʊfəl/) เป็นการทดสอบวัดความรู้ในภาษาอังกฤษตามมาตรฐานของภาษาอังกฤษอเมริกันในทวีปอเมริกาเหนือ สำหรับนักศึกษาที่ต้องการศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย ถ้าประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักนักศึกษาที่มาจากประเทศอื่นจำเป็นต้องทดสอบโทเฟิลนี้ ผลคะแนนโทเฟิลมีผลเป็นเวลา 2 ปีการสอบโทเฟิลจัดทำโดย Educational Testing Service (ETS) มีครั้งแรกในปี พ.ศ. 2507 (ค.ศ. 1964) และยังคงมีการสอบในปัจจุบัน โดยรูปแบบการสอบมีการปรับปรุงเปลียนแปลงตลอดเวลา โดยในปัจจุบันการวัดผลได้แบ่งออกเป็น 4 ลักษณะ คือ การอ่าน การเขียน การพูด และการฟัง[6]

โทเฟิล

ค่าสมัครสอบ iBT: 160 ดอลลาร์สหรัฐขึ้นไป ขึ้นอยู่กับประเทศ[2]
PBT: 180 ดอลลาร์สหรัฐขึ้นไป[4]
สามารถใช้ได้กับ วิทยาลัย, หน่วยงาน และสถาบันอื่น ๆ กว่า 10,000 แห่ง กว่า 130 ประเทศ[5]
เว็บไซต์ www.ets.org/toefl
ชื่อย่อ TOEFL
ประเภท ทดสอบกับอินเทอร์เน็ตหรือกระดาษสอบ
จำนวนผู้เข้าสอบต่อปี 2.3 ล้าน คน
ประเทศ ศูนย์สอบ 4,500 แห่งใน 165 ประเทศ[2]
จำนวนครั้ง iBT: มากกว่า 50 ครั้งต่อปี[2]
เป้าหมาย เพื่อเพิ่มความชำนาญในภาษาอังกฤษกับผู้พูดที่ไม่ใช้ภาษาอังกฤษ
ผู้จัดการสอบ/ผู้ควบคุมการสอบ อีดูเคชันนัล เทสติง เซอร์วิส
ทดสอบครั้งแรก 1964; 56 ปีที่แล้ว (1964)
ระยะเวลาการทดสอบ ระบบอินเทอร์เน็ต (iBT): 2 ชั่งโมง 47 นาที ถึง 3 ชั่วโมง 23 นาที (ไม่รวมพักเบรก 10 นาที)
ใช้กระดาษ (PBT): 2 ชั่วโมง 20 นาที ถึง 2 ชั่วโมง 30 นาที.[1]
Restrictions on attempts iBT: มีโอกาสแค่ครั้งเดียวในระยะเวลา 3 วัน[3]
Prerequisites / eligibility criteria ไม่จำเป็นต้องมี ตั้งใจทำไว้สำหรับผู้พูดที่ไม่ใช้ภาษาอังกฤษ
อายุคะแนน 2 ปี
ภาษา อังกฤษ
ช่วงคะแนน iBT:
0 ถึง 30 คะแนน (เพิ่มทีละ 1 คะแนน) ใน 4 ตอน จึงรวมเป็น 0 ถึง 120 คะแนน
PBT:
ฟัง: 31 ถึง 68 คะแนน, โครงสร้าง: 31 ถึง 69 คะแนน, อ่าน: 31 ถึง 67 คะแนน รวมเป็น 310 ถึง 677 คะแนน เขียน (แยก): 0 ถึง 6 คะแนน (ทั้งหมดเพิ่มขึ้นที่ละ 1 คะแนน)
ทดสอบความรู้/ความสามารถเกี่ยวกับ การอ่าน, ฟัง, พูด และเขียนภาษาอังกฤษ