ในตำนานนอร์ส โฟลกวังเกอร์ (นอร์สเก่า: Fólkvangr) มีความหมายว่า "ลานประชา" หรือ "ลานทัพ"[1] เป็นทุ่งกว้างหรือลานกว้างซึ่งปกครองโดยเทพีเฟร็วยา ครึ่งหนึ่งของผู้ตายในสนามรบจะมาที่สถานที่แห่งนี้ (ขณะที่อีกครึ่งจะไปที่โถงวัลฮ็อลล์ของจอมเทพโอดินน์) อย่างไรก็ตาม ในบทกวีไม่ได้เอ่ยถึงเกณฑ์ที่ใช้คัดเลือกว่าใครจะไปที่ไหน โฟลกวังเกอร์เป็นที่ตั้งของโถงเซ็สส์รูมนีร์ (Sessrúmnir) อันเป็นที่ประทับของเทพีเฟร็วยา[2]โฟลกวังเกอร์ถูกเอ่ยถึงเพียงสองครั้งในวรรณกรรมทั้งหมดนอร์สโบราณ ได้แก่ในบทกวี Grímnismál และอีกครั้งในบทกวี Prose Edda ทั้งคู่ไม่ได้ลงรายละเอียดว่าโฟลกวังเกอร์มีลักษณะเป็นเช่นไร และเหล่าผู้ตายทำอะไรกันอยู่ที่ลานแห่งนี้